Τα τμήματα Α1 και Α3 του A’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων του α’ τετράμηνου,«Πλανήτης Γη, το κοινό μας σπίτι», έφτιαξαν, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού, 4 επιτραπέζια παιχνίδια για το περιβάλλον, με στόχο την ευαισθητοποίηση, την ενημέρωση και την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης.
Αρχικά διαβάστηκαν και συζητήθηκαν οι προτάσεις όλων των παιδιών για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Τα θέματα που αναλύθηκαν ήταν:
Βιοκλιματική αρχιτεκτονική- μείωση της ενέργειας στο σπίτι και στο Σχολείο
Τι είναι το οικολογικό μας αποτύπωμα και πως μπορούμε να το μειώσουμε;
Ανακύκλωση υλικών: πρώτη ύλη
Νερό, το πολύτιμο αγαθό
Μετά από ψηφοφορία, επιλέχθηκε να υλοποιηθεί η ιδέα που έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας και, με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς τους, κατασκεύασαν τα παιχνίδια στο Εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου.
Το τμήμα Α1 έφτιαξε το «Σβήσε τη λάμπα», ένα παιχνίδι μνήμης για τη μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, και το «Recycle Bell», ένα παιχνίδι για τη σωστή διαχείριση των ανακυκλώσιμων υλικών.
Το τμήμα Α3 δημιούργησε «Το παιχνίδι της Ανακύκλωσης», ένα παιχνίδι που στόχο έχει να ευαισθητοποιήσει για τη σωστή χρήση των κάδων ανακύκλωσης αλλά και τη σημασία της ανακύκλωσης σε όλα τα υλικά, και το παιχνίδι «Οικολογικά Μυστήρια», που στόχο έχει να βρεθεί ο ένοχος που βλάπτει το περιβάλλον είτε αυτό είναι στην πόλη, στον χώρο του Σχολείου, είτε είναι στο δάσος, στις λίμνες και στα ποτάμια.
Το τετράμηνο έκλεισε με τους μαθητές να παίζουν με τα πρωτότυπα, διασκεδαστικά και εκπαιδευτικά παιχνίδια, που οι ίδιοι έφτιαξαν.
Γράφουν οι μαθητές Πέτρος Παπαδήμας, Νικόλας Σικοτακόπουλος και Σωτήρης Σταθόπουλος (Γ4)
Το γνωρίζατε ότι «ο κύριος Μονόπολη» ήταν κυρία και μάλιστα, μεγάλη οραματίστρια; Το 1904 η Αμερικανίδα οικονομολόγος Λάιζι Μάγκι, η οποία έλαβε και το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, σχεδίασε «Το παιχνίδι του νοικοκύρη»! Επηρεασμένη από το βιβλίο που της είχε δώσει ο πατέρας της “Progress and Poverty” (1879) του οικονομολόγου Χένρι Τζόρτζ, ο οποίος υποστήριζε ότι η γη είναι δημόσια και η φορολόγησή της θα έσωζε τον κόσμο από τους κερδοσκόπους, η Μάγκι πίστευε ότι δημιούργησε ένα διδακτικό επιτραπέζιο παιχνίδι. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά με κυκλικό ταμπλό, που αποτελούσε καινοτομία για εκείνη την εποχή, το οποίο ήταν γεμάτο με δρόμους και αξιοθέατα προς πώληση. Με αυτό ήθελε να δείξει και να καταγγείλει την άδικη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των ολίγων… Όμως, τελικά, οι παίκτες απλά έδειξαν τη ροπή τους προς τον καπιταλισμό και την ιδιοκτησιακή μανία του σύγχρονου κόσμου. Άλλωστε, ακόμα και το όνομα του παιχνιδιού προέρχεται από τη λέξη «μονοπώλιο», που είναι βασικός όρος του καπιταλιστικού συστήματος.
Αν και διασκεδαστικό σ’ αυτή την αρχική του μορφή, το παιχνίδι δεν βγήκε στην παραγωγή πριν από το 1910 στις ΗΠΑ, ενώ στη Βρετανία κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα. Η Μάγκι δεν κατάφερε να συνδέσει το όνομά της με την μετέπειτα διάσημη Μοnopoly, αφού μέσα στο πλήθος των ανθρώπων που γοητεύτηκαν από το παιχνίδι ήταν και ο τότε άγνωστος Charles Darrow, ο οποίος αργότερα πούλησε μια τροποποιημένη έκδοση του Monopoly στην εταιρεία παιχνιδιών Parker Brothers -ως δική του- και έγινε εκατομμυριούχος. Ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 1932, σε μια φτωχογειτονιά της Φιλαδέλφειας ο Charles Todd και η σύζυγός του Olive καλούν στο σπίτι τους το φιλικό ζεύγος των Charles και Ester Dorrow. Θα φάνε και θα παίξουν το «Παιχνίδι του νοικοκύρη». Τα δύο ζευγάρια παίρνουν θέση γύρω από το ταμπλό και επιδίδονται μετά μανίας στη μάχη της αγοραπωλησίας. Ο Darrow ενθουσιάζεται και ζητά από τον Τodd τους κανόνες του παιχνιδιού. Ο φίλος του τού απαντά ότι δεν υπάρχουν. Τότε ο Darrow αποφασίζει να σχεδιάσει ένα αντίστοιχο δικό του παιχνίδι, το κατοχύρωσε και το πούλησε στους ονομαστούς κατασκευαστές παιχνιδιών της εποχής Parker Brothers. Η πρώτη εμφάνιση του παιχνιδιού στα ράφια των καταστημάτων έγινε στις 5 Νοεμβρίου του 1935.
Το 1941 η Βρετανική Μυστική Υπηρεσία έβαλε τον Τζον Ουάντιγκτον, τον κατοχυρωμένο κατασκευαστή του παιχνιδιού εκτός Η.Π.Α, να δημιουργήσει μια ειδική έκδοση για τους κρατούμενους από τους Ναζί του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα στα παιχνίδια υπήρχαν κρυμμένοι χάρτες, πυξίδες, αληθινά χρήματα και άλλα χρήσιμα αντικείμενα για απόδραση. Μοιράστηκαν στους κρατούμενους από τον Εθνικό Ερυθρό Σταυρό.
Αν και έχουν περάσει πάνω από 80 χρόνια από την κυκλοφορία της, σπάνια θα βρεθεί σπίτι που να μην έχει τουλάχιστον μία από τις αμέτρητες εκδόσεις της Monopoly. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να αποκτήσεις τεράστια ακίνητη περιουσία, η οποία θα δημιουργήσει και έσοδα από τους αντίπαλους παίκτες. Η Monopoly εξοικειώνει τους νεότερους σε ηλικία παίκτες με έννοιες, όπως «πτώχευση», «υποθήκη», «χρέη», «φυλακή». Στο επιτραπέζιο είναι προφανές ότι το σύστημα τιμωρεί τους φτωχούς και άτυχους, ενώ οι πλούσιοι έχουν τα πάντα… Σύμφωνα με τα αρχεία, πάνω από 500 εκατομμύρια παίκτες έχουν παίξει Monopoly, γεγονός που της δίνει μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες! Η τιμή της, παρά το πέρασμα των χρόνων, παραμένει ανταγωνιστική και αντίστοιχη αυτής των ολοκαίνουργιων παιχνιδιών.
μαθητική παρουσία 