«Σχολείο δημιουργικό και βιώσιμο: Αφίσες που μιλούν» 

Στο πλαίσιο της καλλιέργειας περιβαλλοντικής συνείδησης και της ενίσχυσης της αειφόρου προσέγγισης του Σχολείου μας, οι μαθητές του τμήματος Β3 συμμετείχαν σε ένα διαφορετικό και δημιουργικό μάθημα που πραγματοποιήθηκε όχι στην αίθουσα διδασκαλίας ή στο εργαστήριο καλλιτεχνικών, αλλά στον χώρο της σχολικής βιβλιοθήκης των Αρσακείων-Τοσιτσείων Σχολείων Εκάλης. Αξιοποιώντας έναν εναλλακτικό χώρο μάθησης και υιοθετώντας μια ολιστική παιδαγωγική προσέγγιση, το μάθημα αυτό είχε ως στόχο να ενισχύσει την ενεργό συμμετοχή των μαθητών σε θέματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, ενδυναμώνοντας παράλληλα τις δεξιότητες συνεργασίας, δημιουργικότητας και κριτικής σκέψης. Με την καθοδήγηση της καθηγήτριας των Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού, οι μαθητές εργάστηκαν ομαδοσυνεργατικά σε στρογγυλά τραπέζια και δημιούργησαν αφίσες ευαισθητοποίησης για την ανακύκλωση, η οποία ήδη εφαρμόζεται στη σχολική μας μονάδα με τη συλλογή υλικών όπως πλαστικό και χαρτί. Οι αφίσες έγιναν με μεικτή τεχνική. Αρχικά, σε γραφιστικό πρόγραμμα σχεδιάστηκαν οι εικόνες, εκτυπώθηκαν και στη συνέχεια εμπλουτίστηκαν με πολύχρωμα κολάζ και μηνύματα, που οι ίδιοι οι μαθητές επέλεξαν για να επικοινωνήσουν με το υπόλοιπο Σχολείο. Η δράση αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς ένα αειφόρο σχολείο αξιοποιεί όλους τους χώρους του ως δυναμικά περιβάλλοντα μάθησης, καλλιεργώντας στους μαθητές αξίες όπως η υπευθυνότητα, η συνεργασία και ο σεβασμός προς το περιβάλλον. Μέσα από τη δημιουργική τους συμμετοχή, οι μαθητές του Β3 έδωσαν τη δική τους ουσιαστική συμβολή στην προσπάθεια του σχολείου μας να μειώσει τα απορρίμματα και να ενισχύσει τις δράσεις βιώσιμης ανάπτυξης στην καθημερινή σχολική ζωή. 

Ιστορική γελοιογραφία: από την παρατήρηση και μελέτη στη πρωτότυπη δημιουργία 

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας οι μαθητές του τμήματος Γ4 του Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας κ. Σοφίας Κοντονίκα, παρατήρησαν και μελέτησαν ιστορικές γελοιογραφίες, χαρακτηριστικές της χρονικής περιόδου, όπου κυριάρχησαν δύο πολιτικοί ηγέτες, ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Αντικείμενο συζήτησης στην τάξη ήταν τόσο η θεματολογία, η οπτική γωνία και ο σκοπός των δημιουργών όσο και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, όπως η υπερβολή, το χιούμορ και ο σαρκασμός, για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού. Στη συνέχεια, οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες και ανέλαβαν να δημιουργήσουν τη δική τους γελοιογραφία. Αφού αντάλλαξαν απόψεις, επέλεξαν το θέμα και κατέληξαν σε ένα πρωτότυπο «σενάριο», το οποίο κατέγραψαν. Στη συνέχεια, ο «καλλιτέχνης» κάθε ομάδας απέδωσε σχεδιαστικά το σενάριο αυτό με την καθοδήγηση των υπολοίπων μελών της ομάδας. Η διαθεματική αυτή δραστηριότητα έδωσε την ευκαιρία στους μαθητές να εργαστούν ομαδοσυνεργατικά, να εμπλακούν ενεργά και δημιουργικά στο μάθημα και να εξοικειωθούν με την ιστορική γελοιογραφία όχι μόνο ως δέκτες/αναγνώστες αλλά και ως πομποί/ δημιουργοί. Με άλλα λόγια, κατανόησαν καλύτερα το τεταμένο πολιτικό κλίμα της εποχής και τον αντίκτυπο που είχαν οι επιλογές των δύο πολιτικών, συνειδητοποιώντας παράλληλα την αξία των γελοιογραφιών ως ιστορικών πηγών. 

Πατήστε εδώ, για να δείτε το άλμπουμ που δημιουργήσαμε! 

«Διαδρομές», 2η δράση Εργαστηρίου Σχολικής Ψυχολογίας 

Το εργαστήριο Σχολικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποσκοπώντας στην προαγωγή της ψυχικής υγείας και ψυχικής ανθεκτικότητας, πραγματοποιεί τη δράση δικτύωσης σχολικών μονάδων για την ενδυνάμωση σχολικών κοινοτήτων σε επίπεδο συστήματος (τάξη/σχολείο) και για την ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας σε δύσκολες περιόδους, με την ονομασία «Διαδρομές».  

Εκπαιδευτικοί του Α’ Αρσακείου Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης συμμετέχουν σε αυτή την τόσο σημαντική δράση με σκοπό την ενδυνάμωση της ομοδοσυνεργατικής κουλτούρας, την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης και δεξιοτήτων των μαθητών αλλά και την ανάδειξη του ρόλου του σχολείου στην ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας. 

Το σχολείο αποτελεί ένα προστατευτικό πλαίσιο που έχει τη δυνατότητα να στηρίξει τους/τις μαθητές/μαθήτριες να αντεπεξέλθουν ψυχικά και σε δύσκολες συνθήκες, δίνοντας έμφαση στην αναζήτηση τρόπων/στρατηγικών, ώστε να διαχειριστούν τα δύσκολα συναισθήματά τους, εστιάζοντας σε εσωτερικές δυνάμεις και ικανότητες, καθώς και στη δυναμική των διαπροσωπικών σχέσεων και δικτύων συνεργασίας. Σκοπός είναι να αναδειχθούν τα στοιχεία εκείνα που το σχολείο ως σύστημα διαθέτει και διευκολύνουν την προσαρμογή και την ανάπτυξη των μελών του, λειτουργώντας προστατευτικά μέσα από ευκαιρίες που δίνονται στους/στις μαθητές/τριες για να εξελιχθούν, να αναπτύξουν δεξιότητες και να ενδυναμωθούν ψυχολογικά και σε δύσκολες περιόδους. Στόχοι είναι:  

  1. η ανάδειξη του ρόλου του σχολείου/τάξη των μαθητών ως προστατευτικού πλαισίου που στηρίζει τους/τις μαθητές/τριες, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας και σε δύσκολες/ιδιαίτερες περιόδους.
  1. η σημασία της στοχοθεσίας στο σχολικό περιβάλλον που συμβάλλει στην κινητοποίηση των μαθητών/τριών, τη συνεργασία και την ενεργό συμμετοχή.
  1. η συζήτηση για τρόπους, σκέψεις, επιλογές και μεθόδους επίλυσης προβλημάτων.
  1. η δικτύωση σχολικών κοινοτήτων σε διάφορες περιοχές/πόλεις. 

Σε αυτό το περιπετειώδες και σημαντικό ταξίδι των «Διαδρομών» έχουν λάβει συμμετοχή ο κ. Γεώργιος Παντόγλου, θεολόγος του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, με το τμήμα Α2, το οποίο ολοκλήρωσε επιτυχώς τη 2η Θεματική ενότητα του προγράμματος « Ιστορίες και Συναισθήματα». Στόχος της ενότητας και των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει είναι να κατανοήσουν οι μαθητές πόσο διαφορετικά συναισθήματα μπορεί να νιώσει ο καθένας, ανάλογα με τις εμπειρίες, την προσωπικότητα και τα βιώματά του. Παράλληλα, να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές, πως όταν νιώθουμε κάτι δε σημαίνει ότι οι άλλοι το αντιλαμβάνονται εάν εμείς οι ίδιοι δεν το «επιτρέψουμε». Στο πλαίσιο αυτών των σκοπών οι μαθητές με την καθοδήγηση του εκπαιδευτικού αφού έγραψαν ο καθένας ξεχωριστά συναισθήματα που νιώθει μια δεδομένη στιγμή, συνεργάστηκαν ομαδικά, ώστε να συντάξουν ένα ποίημα ή ένα τραγούδι ή μία ιστορία στην οποία θα αναγράφονται όλα τα συναισθήματα που διατυπώθηκαν και τη στιγμή που δημιουργούνται με τόσους στίχους όσα και τα μέλη του τμήματος. Τέλος, παρουσίασαν στην ολομέλεια το «έργο» τους και ακολούθησε συζήτηση σχετικά με το κατά πόσο αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματα του άλλου, πόσα διαφορετικά συναισθήματα μπορούν να δημιουργηθούν μια δεδομένη στιγμή αλλά και το πότε επιτρέπουμε στους άλλους να καταλάβουν τι νιώθουμε. Το αξίδι των «Διαδρομών» συνεχίζεται…