Γράφουν οι μαθήτριες Ιωάννα Καλλιακμάνη, Ευγενία Κατωπόδη και Αθηνά Κωτσιαγκέλη (Γ2)
Η Γαλλίδα μυθιστοριογράφος Γεωργία Σάνδη έγινε γνωστή στη Γαλλία του 18ου αιώνα τόσο για την εκκεντρική της εμφάνιση και συμπεριφορά, όσο και για το συγγραφικό της έργο.
Γεννήθηκε σε αριστοκρατική οικογένεια στο Παρίσι την 1η Ιουλίου 1804. Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμαντίν-Ωρόρ-Λουσίλ Ντυπέν, ενώ υπέγραφε τα έργα της με το ψευδώνυμο «Γεωργία Σάνδη». Η επιλογή ενός ελληνικού ονόματος οφείλεται, ίσως, στο γενικό κλίμα φιλελληνισμού που επικρατούσε στη γαλλική κοινωνία μετά το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης του 1821. Ήταν κόρη ενός απόστρατου αξιωματικού με αριστοκρατικές ρίζες, ο οποίος είχε υπηρετήσει στον στρατό του Ναπολέοντα, και μιας γυναίκας λαϊκής καταγωγής.
Διάλεξε να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία και αυτό από μόνο του αποτελούσε μια ριζοσπαστική επιλογή, καθώς ο χώρος της λογοτεχνίας ήταν καθαρά ανδροκρατούμενος. Με αυτή της την επιλογή η Σάνδη έπρεπε να ανταγωνιστεί σπουδαία ονόματα, όπως τον Β. Ουγκώ, τον Γκυστάβ Φλωμπέρ και τον Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Σε ηλικία 27 ετών κατάφερε να αναδειχθεί σε ένα από τα πιο δημοφιλή πρόσωπα του Γαλλικού Ρομαντισμού. Το 1844 ο Ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι μετέφρασε το έργο της «La dernière Aldini». Επίσης, ο Ευγένιος Ντελακρουά και ο Φλωμπέρ υπήρξαν θερμοί υποστηρικτές και θαυμαστές των έργων της. Ο εκκεντρικός της χαρακτήρας κέρδισε από την αρχή το ενδιαφέρον των ανδρών της καλλιτεχνικής ελίτ της εποχής. Μάλιστα, η σχέση της με τον διάσημο πιανίστα Σοπέν υπήρξε από τα πιο ενδιαφέροντα ειδύλλια καλλιτεχνών στην ιστορία.
Το 1800 η γαλλική αστυνομία εξέδωσε εντολή, που απαιτούσε από τις γυναίκες να υποβάλλουν συγκεκριμένη αίτηση, προκειμένου να τους επιτραπεί να φορέσουν ανδρικά ρούχα. Η Γεωργία Σάνδη αψήφησε τη συγκεκριμένη απαγόρευση και τους περιορισμούς των στενών κορσέδων και κυκλοφορούσε στους δρόμους της Γαλλίας με το κοστούμι της. Με αυτό ήθελε αφενός να υπερασπιστεί τα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών, αλλά υποστήριζε και την πρακτική άποψη, πως τα αντρικά ρούχα ήταν λιγότερο ακριβά και περισσότερο ανθεκτικά. Εκτός από την ανδρική ενδυμασία, η Σάνδη σκανδάλιζε τη γαλλική κοινωνία με το να καπνίζει δημοσίως, και μάλιστα πούρο. Το κάπνισμα ήταν μια απαγορευμένη πράξη για τις γυναίκες, πόσο μάλλον σε δημόσιο χώρο. Ωστόσο, η Γαλλίδα συγγραφέας επιδίωκε να προκαλέσει και κάθε της πράξη ήταν μια δήλωση. Όπως και με το ντύσιμο, έτσι και με το κάπνισμα διεκδικούσε την ισότητα των δυο φύλων και τη χειραφέτηση της γυναίκας.
Πέθανε στις 8 Ιουνίου του 1876 σε ηλικία 71 ετών. Ο Βίκτωρ Ουγκώ έγραψε για εκείνη: «Κλαίω μια νεκρή, χαιρετώ μια αθάνατη!» τιμώντας έτσι μια γυναίκα, που πάλεψε απέναντι στις συμβάσεις και κατάφερε να κερδίσει τη δική της θέση στην παγκόσμια λογοτεχνία.
μαθητική παρουσία 