Την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2023 οι μαθητές των A’ και Β’ Αρσακείων-Τοσιτσείων Γυμνασίων Εκάλης παρακολούθησαν τον εορτασμό για την επέτειο της εξέγερσης των φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973. Μαθητές και των δύο Γυμνασίων παρουσίασαν το χρονικό των ημερών μέσα από λογοτεχνικά κείμενα και τεκμήρια της περιόδου, τα οποία αποτύπωναν τη στάση των λογοτεχνών απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς, ενώ η θεατρική ομάδα πλαισιώθηκε με τραγούδια σημαντικών μουσικοσυνθετών της εποχής. Μέσα από μια λιτή αλλά περιεκτική προβολή των γεγονότων που οδήγησαν στην εξέγερση, καθώς και των συνεπειών της, δόθηκε η δυνατότητα σε όλους τους παρευρισκόμενους είτε να θυμηθούν είτε να γνωρίσουν την ένταση εκείνων των ημερών.

Ο διάλογος μεταξύ των ιστορικών γεγονότων και των λογοτεχνικών κειμένων ανέδειξε τον σεβασμό, με τον οποίο πρέπει διαχρονικά να αντιμετωπίζουμε τις επιλογές δράσης νέων αλλά και μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων ενάντια σε καθεστώτα βίας και απολυταρχίας. Την επιμέλεια της εκδήλωσης είχαν οι φιλόλογοι κ. Ευθυμία Σκιαδά και κ. Ι. Βογιατζής από το Β’ Αρσάκειο-Τοσίτσειο Γυμνάσιο Εκάλης, οι θεολόγοι κ. Λάσκαρης Ιατρόπουλος και κ. Γεώργιος Παντόγλου, από το Α’ Αρσάκειο-Τοσίτσειο Γυμνάσιο Εκάλης, ο κ. Κώστας Θεοδώρου, θεατρολόγος, και η κ. Μαρία Τασσοπούλου, καθηγήτρια Μουσικής των Σχολείων μας.

Γράφει ο μαθητής Κωνσταντίνος Χειρίδης (Β4)

Πρόσφυγας ονομάζεται κάθε άνθρωπος, που έχει εγκαταλείψει τα πατρογονικά του εδάφη λόγω πολέμου, βίας ή διώξεων. Το προσφυγικό ζήτημα είναι ένα από τα πλέον ακανθώδη της εποχής μας. Καθώς ο πληθυσμός των ανθρώπων παγκοσμίως, που αναγκάζεται να αφήσει το σπίτι του εξαιτίας της βίας και των συρράξεων ολοένα και αυξάνεται, ο δημόσιος διάλογος γύρω από αυτό το θέμα εντείνεται. Ζητήματα σχετικά με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες πρωτοστατούν σε κανάλια, εφημερίδες και το διαδίκτυο.
Οι πρόσφυγες έχοντας εγκαταλείψει τον τόπο τους αναζητούν μία χώρα για να διαμείνουν. Εάν αποτελούσαν μέλη εθνικής μειονότητας στη χώρα που ζούσαν, προτού γίνει η πολεμική εμπλοκή, τότε θα αναζητήσουν βοήθεια από τους συμπατριώτες τους, οι οποίοι είτε θα ζουν ως μειονότητες σε άλλες χώρες είτε θα έχουν δικό τους κράτος. Άλλοι θα αναζητήσουν βοήθεια από χώρες γειτονικές της πατρίδας τους. Θα περπατήσουν πολλά χιλιόμετρα φορτωμένοι με τα απολύτως απαραίτητα ή θα βρεθούν σε βάρκες στη θάλασσα και θα πάνε, όπου τους βγάλει το πέλαγος. Και φυσικά, υπάρχουν πιθανότητες να μην τα καταφέρουν…
Ένας πρόσφυγας πηγαίνει σε νέους τόπους, άγνωστους και διαφορετικούς από τον δικό του. Γνωρίζει άλλους πολιτισμούς και αναγκάζεται να ασπαστεί ξένες για εκείνον νοοτροπίες και συνήθειες. Αναμφίβολα, η ανάγκη εκμάθησης μίας νέας γλώσσας είναι επιβεβλημένη. Πρέπει να επιβιώσει σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον, ψάχνει να δουλέψει για να βγάλει λίγα χρήματα. Εάν έχει και οικογένεια μαζί του, παλεύει να την συντηρήσει. Συγχρόνως, προσπαθεί να γίνει αποδεκτός από τους ντόπιους, οι οποίοι δεν τον υποδέχονται με ανοικτές αγκάλες… Επικρατούσε κι επικρατεί ακόμα, βλέπετε, σε πολλούς η λογική ότι ναι μεν είμαι φιλάνθρωπος και συμπαραστέκομαι σε κάθε ανέστιο και κατατρεγμένο, όχι όμως να έχουμε ίσα κι όμοια δικαιώματα!

Στις μέρες μας, υπάρχουν ακόμα προσφυγικά κύματα, όπως εξαιτίας του πολέμου στη Συρία ή την Ουκρανία. Ένα παλαιότερο συμβάν είναι η πολεμική εμπλοκή στο Νογκόρνο Καραμπάχ, όπου γύρω στους 100.000 Αρμένιους έφυγαν από τις πόλεις και τα χωριά τους μετά από πολεμική επέμβαση των Αζέρων. Με τον πόλεμο στο Ισραήλ μεταξύ των Εβραίων και των Παλαιστίνιων Αράβων, 6 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες βρίσκονται τώρα στην Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Συρία και τη Λωρίδα της Γάζας. Αλλά και οι Έλληνες αναγκάστηκαν να γίνουν πρόσφυγες, όπως κατά την Μικρασιάτικη Καταστροφή. Η Αττική δέχτηκε τον μεγαλύτερο όγκο από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Αυτοσχέδιοι καταυλισμοί, δημόσια κτήρια και σχολεία, που μετατράπηκαν σε νοσοκομεία, άνθρωποι και ευκατάστατες οικογένειες που βρέθηκαν, από τη μια μέρα στην άλλη, να φορούν παπούτσια από λάστιχα αυτοκινήτων. Ο πληθυσμός της Αθήνας διπλασιάστηκε και στην αρχή, οι ξεριζωμένοι αναζήτησαν πρόχειρη στέγη σε αποθήκες, εκκλησίες, σχολεία και θέατρα.
Πολλοί πρόσφυγες, όταν ο πόλεμος και οι δυσκολίες της χώρας τους σταματήσουν, επιθυμούν να γυρίσουν πίσω στις πατρίδες τους και να ζήσουν τη ζωή τους, όπως συνήθιζαν προπολεμικά. Ας μην ξεχνάμε ότι η προσφυγιά δεν έχει χρώμα ούτε θρησκεία. Απλώς η διαδρομή αλλάζει! Κάποτε οι Έλληνες κατευθύνονταν ως πρόσφυγες στη Συρία, ενώ τώρα οι Σύριοι έρχονται στην Ελλάδα. Η αλληλεγγύη προς τον πλησίον είναι κάτι επιβεβλημένο! Και είναι εντυπωσιακό το ότι σήμερα πολλοί, που αντιτίθενται στους πρόσφυγες της Συρίας, είναι άνθρωποι που οι γονείς τους ήταν και οι ίδιοι πρόσφυγες! Σχετικά, λοιπόν, με την έξαρση των ρατσιστικών συμπεριφορών απέναντι στους πρόσφυγες, που ως Έλληνας έφηβος βλέπω καθημερινά γύρω μου, να σας θυμίσω τι γινόταν στις αρχές του 20ού αιώνα στη νήσο Έλις της Νέας Υόρκης, εκεί όπου συνωστίζονταν χιλιάδες Έλληνες, πάμφτωχοι, ρακένδυτοι, πεινασμένοι, αλλά και πολλοί με εγκληματικό χαρακτήρα… Ή ότι στην Αυστραλία πήγαν Έλληνες, για να βρουν μια καλύτερη ζωή και κατέληξαν άστεγοι ζητιάνοι στους δρόμους του Σίδνεϋ και της Μελβούρνης. Οφείλουμε να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες, να ενσωματωθούν πιο εύκολα στις γηγενείς κοινότητες και να έχουν ευκαιρίες να ζήσουν με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Οι μαθητές της Ζώνης Πολιτισμού της Γ´ Γυμνασίου του Σχολείου μας, «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στους τοίχους»,  τη φετινή σχολική χρονιά ετοιμάζουν με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού, μια τοιχογραφία αφιερωμένη στην Κύπρο. Πιο συγκεκριμένα οι μαθητές μελετούν το ψηφιδωτό «Ο Ορφέας γοητεύει τα ζώα» ή «Ο Ορφέας και η λύρα του» που βρέθηκε σε έπαυλη της Πάφου (οικία Ορφέα), 3^ος αι., μ.Χ. 

Αυτό είναι το γνωστότερο ψηφιδωτό δάπεδο της οικίας, το ψηφιδωτό του Ορφέα, από το οποίο πήρε το κτήριο το όνομά του και  αποτελεί τη μεγαλύτερη μονοπρόσωπη εικονογραφημένη σκηνή σε ολόκληρη την Κύπρο. Το ψηφιδωτό διαστάσεων 4.25 χ 5.10 μ. παρουσιάζει τη μυθολογική παράδοση σύμφωνα με την οποία, ο Ορφέας με την αρμονία της μουσικής του  σαγήνευε τα άγρια θηρία. Εικονίζεται λοιπόν, στο κέντρο του πάνω μέρους της σκηνής,  καθήμενος σε βράχο να παίζει λύρα και να τραγουδά. Γύρω του, τα άγρια ζώα με το βλέμμα στραμμένο σ’ αυτόν τον ακούν μαγεμένα. Πάνω από το κεφάλι του Ορφέα, η επιγραφή που υπάρχει είναι κατά πάσα πιθανότητα, κτητορική και αποτελεί τη μοναδική  του είδους αυτού που χρονολογείται στη ρωμαϊκή περίοδο (3^ος αι. μ.Χ.). 

Με αφορμή αυτό το ψηφιδωτό του Ορφέα, οι μαθητές ανάρτησαν στον χώρο της τοιχογραφίας μια παρουσίαση των αρχαιολογικών θησαυρών της Πάφου. Φωτογραφίες από τα πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα παρουσιάζονται μαζί με χρήσιμες πληροφορίες και μας ξεναγούν στην όμορφη Πάφο της Κύπρου.  

Οι μαθητές του Γ1 μας ταξιδεύουν στα μεγαλύτερα μουσεία Τέχνης του κόσμου παρουσιάζοντας κτήρια, πληροφορίες αλλά και αριστουργήματα της ιστορίας της Τέχνης.  

Μέσα από ένα πρωτότυπο ταξίδι αναζήτησης οι μαθητές με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού μελέτησαν στη Βιβλιοθήκη του Σχολείου βιβλία και λευκώματα για τα μεγάλα μουσεία του κόσμου, κατέγραψαν πληροφορίες και ζωγράφισαν το έργο που τους έκανε εντύπωση από το μουσείο που τους δόθηκε. 

 Όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες παρουσιάστηκαν και αναρτήθηκαν στην τάξη τους. 

Το πρώτο μας ταξίδι είχε 5 σταθμούς- Μουσεία που έγιναν αφίσες από τους μαθητές με ζωγραφιές και κολάζ και στολίζουν πλέον την τάξη τους. Ο Γκαϊνάς Αλέξανδρος παρουσίασε το Μουσείο Ουφίτσι στη Φλωρεντία (Ιταλία), ο Γιαννούλας Γιώργος παρουσίασε το Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη (Ισπανία), ο Βασιλόπουλος Θωμάς παρουσίασε το Μουσείο στο Βατικανό στη Ρώμη (Ιταλία), ο Μπαρδάκας Λευτέρης παρουσίασε το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι (Γαλλία), ο Τουρναβίτης Αλέξανδρος παρουσίασε το Μουσείο του Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη (Ρωσία).

Το ταξίδι στην Τέχνη θα συνεχιστεί και την υπόλοιπη χρονιά δίνοντας την ευκαιρία σε όλους τους μαθητές του Γ1 να παρουσιάσουν ένα αξιόλογο μουσείο του κόσμου. 

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στη Φιλόλογο καθηγήτρια του Α’ Αρσακείου – Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης κ. Γεωργία Κοντού για την προσφορά της στη συλλογή βιβλίων για τα μουσεία που μελετάμε.

Γράφουν οι μαθήτριες Φιλαρέτη Ανδρομιδά (Β1) και Ελένη Κατωπόδη (Β2)

Αγάπη. Τι είναι αγάπη; Λίγοι είναι αυτοί που θα έδιναν μια σαφή και αντικειμενική απάντηση, γιατί για τον καθένα η αγάπη είναι κάτι το διαφορετικό, με πολλά όμως κοινά στοιχεία. Για κάποιον αγάπη μπορεί να σημαίνει απόκτηση της ευκαιρίας για έρωτα, για άλλον μπορεί να είναι το συναίσθημα έντονης στοργής και συμπόνιας, για κάποιον τρίτο μπορεί να είναι το έντονο αίσθημα ευφορίας που νιώθει για κάτι. Και ας σημειωθεί εδώ, πως τα πλαίσια της αγάπης είναι μεγάλα, δηλαδή αυτός που μας ελκύει και που μας εγείρει στοργή, μπορεί να είναι φίλος, γονέας, αδέρφια ή ακόμα και το κατοικίδιό μας!

Η αγάπη μονοπωλούσε το ενδιαφέρον και του αρχαίου φιλοσόφου Αριστοτέλη, ο οποίος μεταξύ άλλων έγραψε: «Η αγάπη είναι μία ψυχή, που κατοικεί σε δύο σώματα». Αγάπη είναι το μικρό παιδί που κρύβουμε μέσα μας. Αυτό που μας οδηγεί στην ενσυναίσθηση και στην προσφορά, μας μαθαίνει να χαιρόμαστε το καθετί, να μη φοβόμαστε να δείξουμε τα συναισθήματά μας, να αναζητάμε την αλήθεια και το δίκιο, να μη ζηλεύουμε, να έχουμε υπομονή. Αν όμως δεν μας έχουν αγαπήσει ποτέ; Τότε η ζωή μας είναι μίζερη, πλημμυρισμένη με το απόλυτο συναισθηματικό κενό. Αδιαφορία, μίσος, τάσεις εκδίκησης, άκρατη βία.

Η οικογένεια είναι ένα από τα πιο σημαντικά και πολύτιμα δώρα στη ζωής μας. Η ίδια η λέξη σε κάνει να νιώθεις ζεστασιά και ασφάλεια. Η ζωή αρχίζει από εκεί και η αγάπη εκεί δεν τελειώνει ποτέ! Οι δικοί σου άνθρωποι βρίσκονται εκεί, για να σε στηρίξουν και να σε σηκώσουν, όταν πέφτεις. Όταν όλοι σου γυρνάνε την πλάτη, οι αγαπημένοι σου σε κοιτάζουν και σου ανοίγουν την αγκαλιά τους. Οι φίλοι, επίσης, είναι η οικογένεια που επιλέγουμε και η φιλία είναι ένα από τα καλύτερα δώρα που προσφέρει η ζωή. Οι φίλοι μάς αποδέχονται όπως είμαστε και βρίσκονται εκεί, για να μας ακούσουν και να μας σταθούν στις καλές και στις δύσκολες στιγμές. Μετράμε αυτούς, που πραγματικά στέκονται δίπλα μας. Όλους τους υπόλοιπους, που εξαφανίζονται στις φουρτούνες, να τους διευκολύνετε!

Σε δύσκολους καιρούς, η αγάπη μπορεί να πάρει τη μορφή της αλληλεγγύης: εκείνοι που ενώνουν τις δυνάμεις τους, για να αντιταχθούν σε μια αδικία, εκφράζουν επίσης ένα είδος αγάπης.

Εν κατακλείδι, η ουσία είναι ότι ορισμένα συναισθήματα, όπως η φροντίδα, η υπομονή και ο σεβασμός είναι αυτό που το λέμε «αγάπη». Κι αν ακόμη αισθάνεστε μπερδεμένοι σχετικά με την αγάπη, μην ανησυχείτε! Εμπιστευθείτε, «ανοιχτείτε» και θα καταλάβετε με τον καιρό…

Την Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2023, στις 09:40, πραγματοποιήθηκε στα Αρσάκεια-Τοσίτσεια Γυμνάσια και Λύκεια Εκάλης η πρώτη άσκηση σεισμού. Με δεδομένη την έντονη σεισμική δραστηριότητα που παρατηρείται στη χώρα μας και την παραδοχή ότι η πρόληψη και η ενημέρωση σχετικά με τα μέτρα αντισεισμικής προστασίας συμβάλλουν στη μείωση των επιπτώσεων των σεισμών, θεωρείται επιβεβλημένη η ανάπτυξη αντισεισμικής συνείδησης και συμπεριφοράς σε όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας. Έτσι, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, έχοντας ενημερωθεί για την ενδεδειγμένη αντίδραση σε περίπτωση σεισμού, συμμετείχαν στην απροειδοποίητη για τους μαθητές άσκηση, εφαρμόζοντας το μνημόνιο ενεργειών για τη διαχείριση του σεισμικού κινδύνου στη σχολική μονάδα, το οποίο έχει εκπονηθεί και εγκριθεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων. Εν τέλει, επιτεύχθηκε ο στόχος, που ήταν η εκπαίδευση των συμμετεχόντων στην έγκαιρη και ασφαλή εκκένωση των αιθουσών σε περίπτωση σεισμού και η καταγραφή παρατηρήσεων, που θα βελτιώσουν το σχέδιο εκκένωσης του Σχολείου. 

Την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2023 τα Αρσάκεια-Τοσίτσεια Γυμνάσια Εκάλης γιόρτασαν τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Ο εορτασμός, ο οποίος έχει καθιερωθεί από τα Σχολεία μας για να τιμηθούν και οι μεγάλοι ευεργέτες τους Απόστολος Αρσάκης και Μιχαήλ και Ελένη Τοσίτσα, περιελάμβανε την τέλεση Αρτοκλασίας και επιμνημόσυνης Δεήσης για τους ευεργέτες των Αρσακείων Σχολείων. Τις ακολουθίες τέλεσε ο αιδεσιμολογιότατος πρωτοπρεσβύτερος π. Ελισαίος Κυνούσης. Ακολούθησε προβολή για τους Αγγέλους στην ορθόδοξη λειτουργική ζωή και παράδοση, που επιμελήθηκε ο θεολόγος κ. Λάσκαρης Ιατρόπουλος, καθώς και ομιλία από δύο μαθητές του Β΄Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, οι οποίοι, υπό την καθοδήγηση της θεολόγου κ. Ηρώς Νικολοπούλου, αναφέρθηκαν στην ιστορία των Αρσακείων και την προσφορά τους στην παιδεία και την εκπαίδευση από την ίδρυσή τους (1836) μέχρι σήμερα.