Συνεργατική εργασία στο πλαίσιο του μαθήματος εκμάθησης Web 2.0 εργαλείων

Η εργασία υλοποιήθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Η δομή της θεματικής ενότητας περιλαμβάνει τρία διαφορετικά στάδια: 

Στο πρώτο στάδιο υλοποίησης, αφού προσελκύθηκε το ενδιαφέρον των μαθητών με προβολή αντίστοιχου εκπαιδευτικού υλικού, πραγματοποιήθηκε έρευνα, συλλογή και καταγραφή στοιχείων, που αφορούσε σε άτομα με ιδιαιτερότητετες  σε παγκόσμιο επίπεδο και από διαφορετικούς χώρους ενδιαφέροντος (αθλητισμού, γραμμάτων και τεχνών).

Στο δεύτερο στάδιο, δημιουργήθηκε ένα ψηφιακό αρχείο σε Power Point, το οποίο απέκτησε τη μορφή poster. Στην πρώτη σελίδα φιλοξενήθηκαν τρεις διαφορετικές ιστορίες διάσημων προσωπικοτήτων, όπως τις κατέγραψαν τα παιδιά, μετά την έρευνά τους. Επίσης, με τη βοήθεια ενός ψηφιακού εργαλείου (Word Art), δόθηκαν ορισμένες χαρακτηριστικές λέξεις για κάθε μία από τις προσωπικότητες και παράχθηκε ένα συννεφόλεξο, σε σχήμα που επιλέχθηκε να ταιριάζει με τον τομέα δραστηριοποίησης της εκάστοτε προσωπικότητας.

Στο τρίτο και τελευταίο στάδιο εκπόνησης, έγινε αναφορά, επίδειξη και χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης (AI tools), προκειμένου να παραχθεί εξαρχής ένα κόμικ, με θέμα τη συμπερίληψη παιδιών με αναπηρία, καθώς και τη δύναμη της ενσυναίσθησης. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκε AI εργαλείο παραγωγής εικόνας (https://www.bing.com/create), όπου τα παιδιά περιέγραψαν ακριβώς τις εικόνες που επιθυμούσαν για τη δημιουργία της ιστορίας. Κατόπιν, χρησιμοποίησαν AI εργαλείο διαλογικού περιβάλλοντος (ChatGpt) προκειμένου να παράξουν τις λεζάντες που θα συνόδευαν τις εικόνες της ιστορίας.

Συμπερασματικά, τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν σε θέματα που αφορούσαν τη συμπερίληψη και αποδοχή της διαφορετικότητας, ανέπτυξαν ψηφιακές δεξιότητες του 21ου αιώνα και ήρθαν σε επαφή με κάποια από τα πιο γνωστά εργαλεία Τεχνητής Νοημοσύνης.

Ντόροθι Λόρενς: η γυναίκα που μεταμφιέστηκε σε άντρα στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο!

Γράφουν οι μαθήτριες Φιλαρέτη Ανδρομιδά (Β1) και Ελένη Κατωπόδη (Β2)

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, με τη χακί στολή, τις αρβύλες και τα κοντοκουρεμένα μαλλιά δεν ξεχώριζε από τους υπόλοιπους στρατιώτες της μεραρχίας. Η Ντόροθι Λόρενς, μια γυναίκα που ήθελε να γίνει πολεμική ανταποκρίτρια, μεταμφιέστηκε σε άντρα, προκειμένου να δει από κοντά τις αιματηρές μάχες του Μεγάλου Πολέμου. Όπως έγραψε: «Θέλω να δω τι μπορεί να καταφέρει μια συνηθισμένη Αγγλίδα χωρίς τυπικά προσόντα ή χρήματα«.
Γίνεται έτσι, η μοναδική γυναίκα που καταφέρνει να πολεμήσει στο Δυτικό Μέτωπο, σε μια εποχή που το να ντύνεσαι στρατιώτης και να κρατάς όπλο ήταν αποκλειστικά ανδρικό προνόμιο. Σε περίπτωση σύλληψης, οι γυναίκες έρχονταν αντιμέτωπες με φυλάκιση και εκτέλεση. Το 1915, η 19χρονη Ντόροθι Λόρενς μετέβη στη Γαλλία, όπου με τη βοήθεια δύο Άγγλων στρατιωτών καταφέρνει να αποκτήσει στρατιωτική στολή και πλαστή ταυτότητα με την ονομασία «Ντένις Σμιθ». Αργότερα, κόβει κοντά τα μαλλιά της, ξύνει τα μάγουλά της, για να τα ερεθίσει και να δίνει την εντύπωση ότι ήταν φρεσκοξυρισμένη και προσπάθησε να καλύψει τις καμπύλες της. Δεν ήταν εύκολο για τη Λόρενς να φτάσει στα πεδία των μαχών. Πολλές φορές αξιωματικοί τη σταμάτησαν, για να τη ρωτήσουν τι δουλειά είχε τόσο μακριά από την υποτιθέμενη μονάδα της. Σε κανέναν, όμως, δεν πέρασε από το μυαλό η σκέψη ότι ο Ντένις Σμιθ δεν ήταν άνδρας.
Κάποια στιγμή, η Λόρενς εκμυστηρεύεται το μυστικό της στον Τομ Νταν, έναν μηχανικό ειδικό στη διάνοιξη σηράγγων και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Νταν εντυπωσιάζεται με το θάρρος και την τόλμη της νεαρής και πείθει τους συναδέλφους της να την εντάξουν στην υπηρεσία των σκαπανέων. Της βρήκαν μια κρυψώνα, για να ξεκουράζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και έτρωγε ό,τι περίσσευε από τους συναδέλφους της. Όταν έπεφτε το σκοτάδι, έβγαινε κι εκείνη, για να σκάψει. Οι συνθήκες εργασίας και υγιεινής ήταν άθλιες και η Λόρενς αρχίζει να γεμίζει ψείρες. Παρ’ όλα αυτά, η αφοσίωσή της στην αποστολή της προκάλεσε εκ νέου τον θαυμασμό του φίλου της, Τομ Νταν. Ωστόσο, η προσπάθεια να κρατήσει κρυφό το μυστικό της, απέτυχε. Οι κακουχίες του πολέμου, σε συνδυασμό με το καθημερινό άγχος που την κατέκλυζε, επιβάρυναν την υγεία της. Φοβούμενη ότι θα ξεσκεπαζόταν η απάτη της και για να προστατεύσει τους άνδρες που την είχαν βοηθήσει, αποφασίζει να πει την αλήθεια στον λοχία της. Εκείνος διέταξε την άμεση σύλληψή της και στη συνέχεια, η Λόρενς ανακρίθηκε με την κατηγορία ότι ήταν κατάσκοπος.

Η Λόρενς τοποθετείται σε ένα γαλλικό μοναστήρι και αναγκάζεται να υπογράψει μία ένορκη δήλωση, σύμφωνα με την οποία δεν θα δημοσίευε τίποτα για τις εμπειρίες της. Εστάλη πίσω στην Αγγλία το 1919. Η 23χρονη Λόρενς δημοσιεύει την αυτοβιογραφία της με τίτλο «Sapper Dorothy». Κλείνεται σε άσυλο στο βόρειο Λονδίνο, επειδή κατηγορεί τον κληρικό, με τον οποίο είχε μεγαλώσει, ότι την κακοποιούσε όταν ήταν στην εφηβεία. Πεθαίνει μόνη και ξεχασμένη στις 29 Αυγούστου 1964, σε ηλικία 67 ετών.