Το δεύτερο μισό του τμήματος  Α1 του A’ Αρσακείου–Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων του Α’ τετράμηνου, «Πλανήτης Γη, το κοινό μας σπίτι», έφτιαξαν, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού,  ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για το περιβάλλον, με στόχο την ευαισθητοποίηση, την ενημέρωση και την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης. Αρχικά διαβάστηκαν και συζητήθηκαν οι προτάσεις όλων των παιδιών για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Τα θέματα που αναλύθηκαν ήταν:     

• Βιοκλιματική αρχιτεκτονική-μείωση της ενέργειας στο σπίτι και στο Σχολείο    
• Τι είναι το οικολογικό μας αποτύπωμα και πως μπορούμε να το μειώσουμε;    
• Ανακύκλωση υλικών: πρώτη ύλη    
• Νερό, το πολύτιμο αγαθό    

Μετά από ψηφοφορία, επιλέχθηκε προς υλοποίηση η ιδέα που έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας και, με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς τους, κατασκεύασαν το παιχνίδι στο Εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου.   

Το δεύτερο  μισό του τμήματος Α1 έφτιαξε το παιχνίδι «Ταξίδι επιβίωσης στη Μεσόγειο», ένα παιχνίδι για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση για τη μόλυνση των θαλασσών αλλά και την προστασία των ζώων που ζουν σε αυτές. Πρόκειται για ένα παιχνίδι γνώσεων και στόχο έχει να ενημερώσει τους παίκτες μέσα από ένα «ταξίδι» γνώσεων, για δύο είδη ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση. Αυτά τα είδη ζουν στη Μεσόγειο και κολυμπούν στις Ελληνικές θάλασσες και είναι η χελώνα Καρέτα-Καρέτα και η φώκια Μονάχους-Μονάχους. Με αφετηρία λοιπόν τη Ζάκυνθο και την Αλόννησο αντίστοιχα, οι δύο ομάδες ταξιδεύουν στην Ελλάδα και απαντώντας σωστά σε ερωτήσεις αυξημένης δυσκολίας και φτάνουν στον προορισμό τους με σκοπό να βοηθήσουν με τις γνώσεις τους αυτά τα πανέμορφα ζώα! 

 Οι εργασίες έγιναν ανά ομάδες στο εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου. Πιο συγκεκριμένα, η ιδέα που ψηφίστηκε ήταν της μαθήτριας Ειρήνης Γρηγοριάδου. 

Οι ομάδες που σχηματίστηκαν ήταν:    

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ: Ειρήνη Γρηγοριάδου 

ΟΜΑΔΑ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ: Θεόδωρος Δρίκος, Χριστίνα-Μαρία Καραντζιά 

ΟΜΑΔΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ-ΤΑΜΠΛΟ: Μαρία Καραΐσκου, Ιωάννα Καρατσώλη, Ειρήνη Γρηγοριάδου, Εκάβη-Δέσποινα Κωνσταντίου, Αναστασία Μακρυγιάννη, Ιόλη-Ειρήνη Καραγεωργίου 

ΟΜΑΔΑ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ: Ιωάννης Ζερβός, Νικόλαος-Παντελεήμων Κιοσσές, Σταύρος Κωνστάντιος, Παναγιώτης-Ευάγγελος Λάμπρου. 

Η σειρά μαθημάτων με θέμα το περιβάλλον, «Πλανήτης Γη: Το κοινό μας σπίτι» έκλεισε με τους μαθητές να παίζουν με το πρωτότυπο, διασκεδαστικό και εκπαιδευτικό παιχνίδι, που οι ίδιοι έφτιαξαν.

Την Τρίτη 21 Μαΐου 2024, ενόψει των προαγωγικών και απολυτήριων γραπτών εξετάσεων, πραγματοποιήθηκε ενημέρωση στους μαθητές και τις μαθήτριες του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης. 

Ο Διευθυντής του Σχολείου κ. Μ. Καπετανής ενημέρωσε τους μαθητές για τη διαδικασία διεξαγωγής των εξετάσεων.  Αναφέρθηκε σε θέματα προσέλευσης ή ειδικά σημεία, όπως η αποχώρηση, η κατανομή στις αίθουσες κ.ά., που χρειάζονται προσοχή, τα οποία εξήγησε τόσο στους μαθητές της Α’ γυμνασίου, που δίνουν για πρώτη φορά γραπτές προαγωγικές εξετάσεις, όσο και στους πιο… έμπειρους – μεγαλύτερους της Β’ και της Γ’ τάξης, με σκοπό τη διευκόλυνση τους και την ομαλότερη διεξαγωγή  των εξετάσεων. 

Στη συνέχεια η κ. Ι. Κούρτη, Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού του Σχολείου, πραγματοποίησε παρουσίαση με τίτλο «Οργάνωση Χρόνου – Τεχνικές Μελέτης» στους μαθητές και τις μαθήτριες. Ο τρόπος με τον οποίο θα οργανώσουν τον χρόνο και το διάβασμα τους αυτή την απαιτητική περίοδο, πώς θα διαχειριστούν τη γραπτή εξέταση σε κάθε μάθημα, ποιες τεχνικές μελέτης θα εφαρμόσουν με σκοπό να είναι πιο αποτελεσματικοί, πώς θα αντιμετωπίσουν το άγχος των εξετάσεων, ήταν μερικά από τα θέματα που συζήτησαν οι μαθητές και των τριών τάξεων με την κ. Κούρτη. 

Ευχόμαστε σε όλους τους μαθητές μας καλή επιτυχία στις εξετάσεις! 

Την Τρίτη 21 Μαΐου 2024 είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στο Χημείο τη Β’ Δημοτικού του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης με τις δασκάλες τους κ. Γεωργία Ζερδέ και κ. Λουκία Λουκαδάκου. Οι «μικροί χημικοί» με τη καθοδήγηση της καθηγήτριας Χημείας του Σχολείου μας κ. Μπούζη Πάολας και τη βοήθεια των μαθητών της Β’ Γυμνασίου της Ζώνης Χημείας παρασκεύασαν αρωματικά σαπούνια γλυκερίνης σε διάφορα σχέδια. Ήταν μια δράση στο πλαίσιο αλληλεπίδρασης της Αρσακειακής κοινότητας και μεταφοράς της γνώσης μεταξύ μαθητών διαφορετικής εκπαιδευτικής βαθμίδας.

Γράφουν οι μαθήτριες Βικτώρια Σακελλαρίου και Λήδα Σκαπινάκη (Β4)

Το βιβλίο γράφτηκε το 1997 από τον συγγραφέα Luis Sepúlveda και διηγείται την περιπέτεια ενός γάτου, ενός ποντικού κι ενός αγοριού που ζούσε μαζί τους. Το νεαρό αγόρι, ο Μαξ, μεγάλωσε μαζί με τον αγαπημένο του γάτο Μιξ. Όταν έκλεισε τα δεκαοκτώ, ο Μαξ μετακόμισε σε ένα μικρό διαμέρισμα μαζί με τον Μιξ. Περνούσαν ωραία, ο ένας κρατούσε συντροφιά στον άλλο και δεν ένιωσε πότε κανείς τους μόνος. Μια μέρα του χειμώνα, όμως, ο Μιξ έπεσε πάνω σε μια κούτα με όλη του τη δύναμη και δυστυχώς τυφλώθηκε. Όταν ο Μαξ έπρεπε να λείψει για μερικές ώρες για μία συνέντευξη και ο Μιξ είχε ξαπλώσει δίπλα στο καλοριφέρ περιμένοντάς τον υπομονετικά, ξαφνικά άκουσε κάτι να πλησιάζει. Κατάφερε να το εγκλωβίσει με το πόδι του και, ψηλαφώντας το, προσπάθησε να καταλάβει τι ήταν. Τελικά, επρόκειτο για έναν φλύαρο ποντικό, ο οποίος έμενε στο πάνω ράφι της βιβλιοθήκης και κάθε μέρα κατέβαινε, για να φάει τα δημητριακά που είχαν πέσει στο πάτωμα. Ο ποντικός κάθισε μαζί με τον γάτο και απέκτησε το όνομα Μεξ. Όταν και το αγόρι ανακάλυψε την ύπαρξή του, ο Μεξ έγινε επίσημα μέλος της παρέας και ενωμένοι αντιμετώπιζαν τις όποιες δυσκολίες παρουσιάζονταν.

Μέσα από αυτό το τρυφερό διήγημα των 63 σελίδων, καταλαβαίνουμε πως οι πραγματικοί φίλοι ξεπερνούν μαζί δυσκολίες, επιτρέπουν ο ένας στον άλλο να εκφράζει τα συναισθήματά του ελεύθερα, φροντίζουν να εξασφαλίζουν την ευτυχία του άλλου, μοιράζονται τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους, όπως και όλα αυτά τα μικρά καθημερινά πράγματα, που ομορφαίνουν τη ζωή. Το ηθικό δίδαγμα του βιβλίου; Η Φιλία μπορεί να σε πάει πολύ πιο πέρα από εκεί που μπορείς να φτάσεις μόνος σου!

Το δεύτερο μισό του τμήματος  Α3 του Α’ Αρσακείου–Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων του Α’ τετράμηνου, «Πλανήτης Γη, το κοινό μας σπίτι», έφτιαξαν, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού,  ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για το περιβάλλον, με στόχο την ευαισθητοποίηση, την ενημέρωση και την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης. Αρχικά διαβάστηκαν και συζητήθηκαν οι προτάσεις όλων των παιδιών για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Τα θέματα που αναλύθηκαν ήταν:     

• Βιοκλιματική αρχιτεκτονική- μείωση της ενέργειας στο σπίτι και στο Σχολείο    
• Τι είναι το οικολογικό μας αποτύπωμα και πως μπορούμε να το μειώσουμε;    
• Ανακύκλωση υλικών: πρώτη ύλη    
• Νερό, το πολύτιμο αγαθό    

Μετά από ψηφοφορία, επιλέχθηκε προς υλοποίηση η ιδέα που έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας και, με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς τους, κατασκεύασαν το παιχνίδι στο Εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου.   

Το δεύτερο  μισό του τμήματος Α3 έφτιαξε το παιχνίδι «Cluedo: Το περιβαλλοντικό αδίκημα», ένα παιχνίδι για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και την αξία της ανακύκλωσης. Πρόκειται για μια παραλλαγή του γνωστού παιχνιδιού στρατηγικής Cluedo. Στόχος του παιχνιδιού είναι να βρεθεί ο ένοχος που μολύνει το περιβάλλον. Σε ένα περιβαλλοντικό θέρετρο, προστατευόμενη περιοχή, έχει προκύψει μια καταστροφική μόλυνση. Οι παίκτες που είναι ενεργοί περιβαλλοντικοί ακτιβιστές προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο που απειλεί την περιοχή και τους  κατοίκους της, ενώ παράλληλα να συμβάλλουν στην ανακύκλωση και στην προστασία του περιβάλλοντος. 

Οι εργασίες έγιναν ανά ομάδες στο εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου. Πιο συγκεκριμένα η ιδέα που ψηφίστηκε ήταν της μαθήτριας Αμελί Παπαβασιλείου. 

Οι ομάδες που σχηματίστηκαν ήταν:    

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ: Αμελί Παπαβασιλείου 

ΟΜΑΔΑ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ: Μαρία Μπαγιάτη, Κωνσταντίνος Πετρόπουλος, Ειρήνη Πυλιώτη 

ΟΜΑΔΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ-ΤΑΜΠΛΟ: Νίκη Παπανικολάου, Αθανασία Παπαχρήστου, Γιώργος Πατελάκης, Πολυνείκης Τσακανίκας 

ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ & ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΕΛΟΥΣ:  Αμελί Παπαβασιλείου, Νικόλαος Σεφεριάδης , Μαρία – Ειρήνη Σικοτακοπούλου, Αλίκη Σταυράκη, Παναγιώτης Φούρκας 

Τα πιόνια του παιχνιδιού τα έφτιαξε η Κατερίνα – Αντιγόνη Τζουμάκα.

Στο πλαίσιο του θεατρικού μαθήματος της Ζώνης Πολιτισμού της Γ’ τάξης του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, επισκεφθήκαμε φέτος το Α2 τμήμα του Α’ Δημοτικού με στόχο να δημιουργήσουμε θεατρικές παραστάσεις από ζωγραφιές και αφηγήσεις μαθητών. Έτσι, στην πρώτη μας επίσκεψη μαθητές του Γυμνασίου έφτιαξαν μικρές ομάδες από μαθητές Δημοτικού και τους παρακίνησαν να ζωγραφίσουν και να φτιάξουν ιστορίες από τα έργα τους. Έπειτα από σύνθεση των ζωγραφιών και ιστοριών τους σε ένα θεατρικό κείμενο, οι μαθητές του Γυμνασίου επισκέφθηκαν ξανά το τμήμα του Δημοτικού και έπαιξαν το έργο που δημιούργησαν από τις ζωγραφιές τους. Εκπαιδευτικός μας στόχος ήταν η δημιουργική επικοινωνία με τη φαντασία του κοινού, μέσα από ζωγραφιές, αφηγήσεις και θεατρικά δρώμενα. 

Το 2024 συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τη διχοτόμηση του νησιού. Την Πέμπτη 25 Απριλίου 2024 στις 11:30 π.μ. διοργανώθηκε εκδήλωση μνήμης, για να δηλώσουμε ότι «ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ», ως ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτή την ιστορική σελίδα του Ελληνισμού. Προβλήθηκαν σχετικά βίντεο και διαβάστηκαν κείμενα και ποιήματα, που συνέθεσαν μαθητές της Β’ τάξης του σχολείου μας, τόσο για τα τραγικά γεγονότα του Ιουλίου του 1974 όσο και για την περίοδο 1955-1959, οπότε έλαβε χώρα ο Απελευθερωτικός Αγώνας εναντίον της Αγγλοκρατίας. Επίσης, ο κ. Ιωάννης Καργάκος, φιλόλογος του Β’ Αρσακείου Γενικού Λυκείου Ψυχικού, μίλησε με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο για την Κύπρο μας. Τέλος, ο φιλόλογος και Διευθυντής του Σχολείου κ. Μιχάλης Καπετανής μίλησε για την Κύπρο τού νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη. Την εκδήλωση επιμελήθηκαν ο θεολόγος κ. Λάσκαρης Ιατρόπουλος, η φιλόλογος κ. Μαρίνα Μηλιδώνη, ενώ την αφίσα μας φιλοτέχνησε η καθηγήτρια Καλλιτεχνικών κ. Κυριακή Πρεβενιού. Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση μαθητές ήταν οι: Κωνσταντίνος Χειρίδης, Μαρία Αντωνακοπούλου, Πηνελόπη Δημητρά, Έλενα Κατωπόδη, Πηνελόπη Μητσάκη, Αθηνά Ορφανού και Λήδα Σκαπινάκη.

Ακολουθεί το βίντεο της εκδήλωσης:

Γράφει η μαθήτρια Μελίνα Λαζάρου (Β2)

Έχουμε την τύχη – και ίσως την ατυχία – ως Έλληνες, να καταγόμαστε από μια χώρα με σπουδαίο και ένδοξο παρελθόν, αποτελώντας μέρος ενός λαμπρού πολιτισμού. Σε αυτήν ακριβώς την πρόταση εντοπίζεται το πρόβλημα. Πολύ συχνά, δυστυχώς, εμείς, ο ελληνικός λαός, πέφτουμε θύμα αυτής της παρελθοντικής ένδοξης λαμπρότητας θεωρώντας αυτονόητη τη διηνεκή ισχύ της. Λάθος! Μεγάλο λάθος! Κατά συνέπεια, η ψευδαίσθηση στην οποία παγιδευόμαστε, μας οδηγεί σταθερά σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι: γνήσιος πατριωτισμός ή «εξαιρετισμός«; Και εκεί είναι που καλούμαστε να επιλέξουμε το μέλλον του σύγχρονου Έλληνα. Με λίγα λόγια, έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στην πρόοδο -με κινητήριο δύναμη την περηφάνια- και σε μία διαστρέβλωση της έννοιας της «προόδου» -μέσω ενός υπερφίαλου πατριωτισμού- που με κινητήριο δύναμη τον φανατισμό, θα μας οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή. Αν, λοιπόν, είμαστε όντως Έλληνες, όπως θέλουμε να ισχυριζόμαστε, ας δούμε την επιλογή του πρώτου μονοπατιού ως μονόδρομο.
Το παρελθόν τροφοδοτεί το παρόν, το οποίο σταδιακά μετατρέπεται στο πολυπόθητο αύριο. Δεν το καθορίζει ωστόσο. Ναι, το χθες είναι τα θεμέλια του αύριο. Αλλά ποιος θα χτίσει πάνω σε αυτά; Ποιος θα λάβει αποφάσεις, για να διαμορφώσει αυτό το μέλλον; Τα θεμέλια, είναι ο πατριωτισμός. Αν όμως επιλέγουμε να πλάθουμε μία μη ρεαλιστική πραγματικότητα στηριζόμενοι σε μία παρελθούσα ένδοξη εποχή και νομίζοντας ότι είμαστε κάτι το εξαιρετικό, τότε μιλάμε για υπερεθνικισμό. Τώρα ή αύριο, αργά ή γρήγορα, ένα είναι βέβαιο: το οικοδόμημα αυτό θα καταρρεύσει και μαζί με αυτό ό,τι συνεπάγεται τη λαμπρότητα του προτύπου του.
Πάθος. Φανατισμός. Όλεθρος. Τρεις λέξεις που απορρέουν από τον υπερεθνικισμό. Χαρακτηριστική νοοτροπία αρκετών σύγχρονων Ελλήνων: νιώθουν πως με τη μεγαλοπρέπεια του παρελθόντος μπορούν να επιβάλλονται στον κόσμο. Να τον εξουσιάζουν, να είναι ανώτεροι και ότι τους παραχωρείται το δικαίωμα της υπεροχής. Μια ιδεολογία σαν αυτή είναι όμως, που εν τέλει χαράζει τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία. Ένα παράδειγμα; Γερμανία Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Τότε, που η αντίληψη της «άριας φυλής» αποτέλεσε ένα όπλο, που κόστισε εκατομμύρια ζωές και έσπειρε τον όλεθρο. Και όλα αυτά, για ακόμη μία φορά, εξαιτίας του ανθρώπινου εγωισμού.
Από τον γνήσιο πατριωτισμό, όμως, αναδύονται υγιείς αρετές και αξίες με θετικό πρόσημο για το μέλλον μας. Υπερηφάνεια, σεβασμός, αίσθηση του χρέους, αλλά και σφοδρή επιθυμία εξέλιξης έχοντας ως πυξίδα μας τα λαμπρά πρότυπα της ιστορίας μας. Γι’αυτό, θα ήθελα κλείνοντας να κάνω μια παρότρυνση προς όλους: Ας ανοίξουμε τα μάτια μας, ας αφεθούμε στην καθοδήγηση του παρελθόντος, αλλά μόνο με την επίγνωση πως το μέλλον βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Ας πάψουμε να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας…