Γράφουν οι μαθήτριες Βικτώρια Σακελλαρίου και Λήδα Σκαπινάκη (Β4)

Το βιβλίο γράφτηκε το 1997 από τον συγγραφέα Luis Sepúlveda και διηγείται την περιπέτεια ενός γάτου, ενός ποντικού κι ενός αγοριού που ζούσε μαζί τους. Το νεαρό αγόρι, ο Μαξ, μεγάλωσε μαζί με τον αγαπημένο του γάτο Μιξ. Όταν έκλεισε τα δεκαοκτώ, ο Μαξ μετακόμισε σε ένα μικρό διαμέρισμα μαζί με τον Μιξ. Περνούσαν ωραία, ο ένας κρατούσε συντροφιά στον άλλο και δεν ένιωσε πότε κανείς τους μόνος. Μια μέρα του χειμώνα, όμως, ο Μιξ έπεσε πάνω σε μια κούτα με όλη του τη δύναμη και δυστυχώς τυφλώθηκε. Όταν ο Μαξ έπρεπε να λείψει για μερικές ώρες για μία συνέντευξη και ο Μιξ είχε ξαπλώσει δίπλα στο καλοριφέρ περιμένοντάς τον υπομονετικά, ξαφνικά άκουσε κάτι να πλησιάζει. Κατάφερε να το εγκλωβίσει με το πόδι του και, ψηλαφώντας το, προσπάθησε να καταλάβει τι ήταν. Τελικά, επρόκειτο για έναν φλύαρο ποντικό, ο οποίος έμενε στο πάνω ράφι της βιβλιοθήκης και κάθε μέρα κατέβαινε, για να φάει τα δημητριακά που είχαν πέσει στο πάτωμα. Ο ποντικός κάθισε μαζί με τον γάτο και απέκτησε το όνομα Μεξ. Όταν και το αγόρι ανακάλυψε την ύπαρξή του, ο Μεξ έγινε επίσημα μέλος της παρέας και ενωμένοι αντιμετώπιζαν τις όποιες δυσκολίες παρουσιάζονταν.

Μέσα από αυτό το τρυφερό διήγημα των 63 σελίδων, καταλαβαίνουμε πως οι πραγματικοί φίλοι ξεπερνούν μαζί δυσκολίες, επιτρέπουν ο ένας στον άλλο να εκφράζει τα συναισθήματά του ελεύθερα, φροντίζουν να εξασφαλίζουν την ευτυχία του άλλου, μοιράζονται τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους, όπως και όλα αυτά τα μικρά καθημερινά πράγματα, που ομορφαίνουν τη ζωή. Το ηθικό δίδαγμα του βιβλίου; Η Φιλία μπορεί να σε πάει πολύ πιο πέρα από εκεί που μπορείς να φτάσεις μόνος σου!

Το δεύτερο μισό του τμήματος  Α3 του Α’ Αρσακείου–Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων του Α’ τετράμηνου, «Πλανήτης Γη, το κοινό μας σπίτι», έφτιαξαν, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού,  ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για το περιβάλλον, με στόχο την ευαισθητοποίηση, την ενημέρωση και την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης. Αρχικά διαβάστηκαν και συζητήθηκαν οι προτάσεις όλων των παιδιών για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Τα θέματα που αναλύθηκαν ήταν:     

• Βιοκλιματική αρχιτεκτονική- μείωση της ενέργειας στο σπίτι και στο Σχολείο    
• Τι είναι το οικολογικό μας αποτύπωμα και πως μπορούμε να το μειώσουμε;    
• Ανακύκλωση υλικών: πρώτη ύλη    
• Νερό, το πολύτιμο αγαθό    

Μετά από ψηφοφορία, επιλέχθηκε προς υλοποίηση η ιδέα που έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας και, με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς τους, κατασκεύασαν το παιχνίδι στο Εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου.   

Το δεύτερο  μισό του τμήματος Α3 έφτιαξε το παιχνίδι «Cluedo: Το περιβαλλοντικό αδίκημα», ένα παιχνίδι για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και την αξία της ανακύκλωσης. Πρόκειται για μια παραλλαγή του γνωστού παιχνιδιού στρατηγικής Cluedo. Στόχος του παιχνιδιού είναι να βρεθεί ο ένοχος που μολύνει το περιβάλλον. Σε ένα περιβαλλοντικό θέρετρο, προστατευόμενη περιοχή, έχει προκύψει μια καταστροφική μόλυνση. Οι παίκτες που είναι ενεργοί περιβαλλοντικοί ακτιβιστές προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο που απειλεί την περιοχή και τους  κατοίκους της, ενώ παράλληλα να συμβάλλουν στην ανακύκλωση και στην προστασία του περιβάλλοντος. 

Οι εργασίες έγιναν ανά ομάδες στο εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου. Πιο συγκεκριμένα η ιδέα που ψηφίστηκε ήταν της μαθήτριας Αμελί Παπαβασιλείου. 

Οι ομάδες που σχηματίστηκαν ήταν:    

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ: Αμελί Παπαβασιλείου 

ΟΜΑΔΑ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ: Μαρία Μπαγιάτη, Κωνσταντίνος Πετρόπουλος, Ειρήνη Πυλιώτη 

ΟΜΑΔΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ-ΤΑΜΠΛΟ: Νίκη Παπανικολάου, Αθανασία Παπαχρήστου, Γιώργος Πατελάκης, Πολυνείκης Τσακανίκας 

ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ & ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΕΛΟΥΣ:  Αμελί Παπαβασιλείου, Νικόλαος Σεφεριάδης , Μαρία – Ειρήνη Σικοτακοπούλου, Αλίκη Σταυράκη, Παναγιώτης Φούρκας 

Τα πιόνια του παιχνιδιού τα έφτιαξε η Κατερίνα – Αντιγόνη Τζουμάκα.