Γράφει η μαθήτρια Μαρία Ανδρεάκου (Β1)

Μία απλή αγκαλιά! Κι όμως, οι ειδικοί την θεωρούν ως το καλύτερο φάρμακο, αφού τα οφέλη της είναι πολλά. Το γνωρίζατε πως έστω και μία αγκαλιά μέσα στην ημέρα μπορεί να μας χαρίσει μία καλύτερη ποιότητα ζωής; Η ιδέα για την Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς προήλθε το 1986 από τον φοιτητή Kevin Zaborney, στο Μίσιγκαν των Η.Π.Α, o οποίος ήθελε να καταρρίψει το γεγονός, ότι οι Αμερικανοί δεν εξέφραζαν την αγάπη τους δημόσια. Έψαχνε όμως κι έναν τρόπο, ώστε να εκφράζουμε την αγάπη μας στους ανθρώπους γύρω μας, πέρα από τις ημέρες των Χριστουγέννων και την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου…

Σύμφωνα με την ερευνήτρια ψυχολόγο Dr.Virginia Satir, χρειαζόμαστε τέσσερις αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, οκτώ αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και δώδεκα αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε. Μάλιστα, οι άνθρωποι που δε δίνουν και δεν παίρνουν αγκαλιές τόσο συχνά ή δεν βιώνουν κάποια μορφή σωματικής επαφής, φαίνεται -σύμφωνα με μελέτες- ότι είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν αυξημένο καρδιακό ρυθμό.

Μια αυθεντική αγκαλιά αυξάνει τα επίπεδα της ωκυτοκίνης στο νευρικό μας σύστημα, αφού χαλαρώνει τα νεύρα μας, ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα και βοηθά τη ροή του αίματος. Επιπροσθέτως, μειώνει το στρες, καθώς ελαττώνονται τα επίπεδα της κορτιζόνης. Πάνω απ΄όλα όμως, βελτιώνει τη διάθεσή μας και αυξάνει το αίσθημα της ασφάλειας και της αυτοεκτίμησης! Και αυτό είναι ανεκτίμητο…

Το Α’ Αρσάκειο–Τοσίτσειο Γυμνάσιο Εκάλης, πιστό στις αρχές της κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης, πραγματοποίησε για ακόμη μία χρονιά ένα πλούσιο πρόγραμμα φιλανθρωπικών και εθελοντικών δράσεων, εμπνέοντας τους μαθητές μας να αναπτύξουν την κοινωνική τους ευαισθησία και να συνεισφέρουν ενεργά στις ανάγκες της κοινωνίας.

Με στόχο τη στήριξη παιδιών και οικογενειών που βρίσκονται σε ανάγκη, όλα τα Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία Εκάλης συγκέντρωσαν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για «Το Χαμόγελο του Παιδιού», ένας οργανισμός, με πολυετή δράση, που προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε χιλιάδες παιδιά, εξασφαλίζοντάς τους προστασία, φροντίδα, στέγη και την ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον. Η ανταπόκριση της σχολικής κοινότητας ήταν συγκινητική, αναδεικνύοντας την ευαισθησία και την έμπρακτη αγάπη των μαθητών.

Επιπλέον, οι μαθητές μας συμμετείχαν στο πρόγραμμα «Αστέρι της Ευχής» του οργανισμού Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή), συμβάλλοντας στη προσπάθεια που κάνει ο οργανισμός για παιδιά με σοβαρές ασθένειες να πραγματοποιήσουν τις πιο βαθιές τους επιθυμίες και να αισθανθούν πως δεν βρίσκονται μόνα τους στον αγώνα ζωής που δίνουν. Πέρα από την αγορά των Αστεριών (συγκεντρώθηκαν 200 ευρώ) για τη στήριξη του προγράμματος, οι μαθητές έγραψαν προσωπικές ευχές στήριξης και ελπίδας, προσθέτοντας μια ακόμη πράξη αγάπης στα παιδιά που βρίσκονται υπό τη σκέπη του οργανισμού.

Επιπλέον, το Σχολείο μας πραγματοποίησε δωρεά χρημάτων (300 ευρώ) για τα ελληνικά σχολεία της Ίμβρου, τα οποία αποτελούν έναν πολύτιμο θεσμό για τη διατήρηση της ελληνικής παιδείας και πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιοχή. Η ανασύσταση των σχολείων αυτών μετά από δεκαετίες αδράνειας έχει επιτρέψει σε παιδιά ελληνικής καταγωγής να λάβουν εκπαίδευση στη μητρική τους γλώσσα, διατηρώντας ζωντανή την παράδοση της ομογένειας στην Ίμβρο. Στο ίδιο πλαίσιο, η σχολική μας κοινότητα στήριξε -δίνοντας 1500 ευρώ- τη Στέγη Γερόντων «Ο Λυτρωτής» – Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα, έναν οργανισμό που προσφέρει φροντίδα, αγάπη και αξιοπρεπή διαβίωση σε ηλικιωμένους συνανθρώπους μας. Ακόμη, πραγματοποιήθηκε ενίσχυση με 300 ευρώ του Σικιαριδείου Ιδρύματος, ενός εξειδικευμένου κέντρου που υποστηρίζει παιδιά και νέους με νοητική αναπηρία. Το έργο του Σικιαριδείου αποτελεί φάρο ελπίδας για πολλές οικογένειες και η συμβολή της σχολικής μας κοινότητας ενισχύει τη συνεχή του προσπάθεια για μια καλύτερη ποιότητα ζωής των ωφελούμενων.

Τέλος, σε μια ακόμη σημαντική πρωτοβουλία, το Σχολείο συνεργάστηκε με το νοσοκομείο Metropolitan General για τη δωρεά τριών αμαξιδίων στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων «Καλός Σαμαρείτης» και «Παναγία Ελεούσα», καθώς και αναλώσιμων ιατρικών υλικών στο Πολυϊατρείο του Δήμου Αγίου Στεφάνου, μια δράση που θα συνεχιστεί για όλη τη σχολική χρονιά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει στο Metropolitan General για την πρωτοβουλία και τη συγκινητική του ανταπόκριση, η οποία συμβάλλει ουσιαστικά στη βελτίωση των συνθηκών υγείας και φροντίδας της τοπικής κοινωνίας.

Οι φιλανθρωπικές δράσεις του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η συμμετοχή των μαθητών μας στις παραπάνω δράσεις δεν περιορίζεται μόνο στη φιλανθρωπία, αλλά προάγει την αίσθηση του «εμείς», καλλιεργώντας αξίες που ενισχύουν τη συνοχή και την αλληλεγγύη στην κοινωνία, τις αξίες της ανθρωπιάς και της ανιδιοτελούς προσφοράς. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσοι συμμετείχαν και στήριξαν αυτές τις δράσεις, αποδεικνύοντας έμπρακτα πως η δύναμη της συνεργασίας μπορεί να αλλάξει ζωές. Μαζί, συνεχίζουμε να προσφέρουμε χαμόγελα, ελπίδα και ουσιαστική βοήθεια σε όσους τη χρειάζονται!

Γράφει ο μαθητής Χάρης Παντελίδης (Β3)

Στο βιβλίο «Στο τσιμεντένιο δάσος» της Λότης Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου πρωταγωνίστρια είναι μία νεαρή δεκαεξάχρονη κοπέλα, η Κόννη, η οποία είχε μετακομίσει με τους γονείς της από την Ελλάδα στη Βοστώνη. Όμως, ένα καλοκαίρι, που η γιαγιά της αρρώστησε βαριά κι έπρεπε να μπει στο νοσοκομείο, η ηρωίδα αναγκάστηκε να έρθει μόνη της στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στην Αθήνα, για να την φροντίσει.

Στην Αθήνα η Κόννη γνώρισε καινούργια άτομα, τον κύριο Λυκίδη και τον Σωτήρη. Ο κύριος Λυκίδης ήταν ένας αρχικά πολύ ευγενικός μεσήλικας, πρόθυμος να την βοηθήσει και να την ξεναγήσει στην πόλη. Ο Σωτήρης ήταν ένας φοιτητής, γιος της ασθενούς στο διπλανό κρεβάτι της γιαγιάς της. Μετά από λίγο καιρό, όμως, ο κύριος Λυκίδης άρχισε να την παρασέρνει προς τα ναρκωτικά γνωρίζοντάς της μία παρέα, που έκανε χρήση ουσιών. Αντίθετα, ο Σωτήρης αποδείχτηκε «ο σωτήρας» της!

Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας αναφέρεται σε μια μάστιγα της εποχής μας, τα ναρκωτικά, αποκαλώντας τα μεγάλα αστικά κέντρα «τσιμεντένιο δάσος». Θίγει το θέμα των αδίστακτων εμπόρων που παρασέρνουν έντεχνα τα θύματά τους στον σκοτεινό δρόμο των ναρκωτικών. Κατά τη γνώμη μου, ήταν πολύ εύστοχος ο παραλληλισμός της ιστορίας της Κόννης με το πασίγνωστο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, αφού και η ηρωίδα μας είναι μια σύγχρονη δεκαεξάχρονη Κοκκινοσκουφίτσα, που συναντά έναν από τους πιο φριχτούς λύκους που γέννησε ο 20ός αιώνας, έναν λύκο που ύπουλα προσπαθεί να την εξοντώσει, όχι με τα δόντια του τα κοφτερά, αλλά με τη μύηση στον κόσμο των ναρκωτικών…

Η Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου με το «Τσιμεντένιο δάσος» δείχνει πολύ ζωντανά τι -πραγματικά- προσφέρουν οι τεχνητοί «παράδεισοι» στα ανύποπτα θύματά τους. Και ανοίγει τα μάτια των παιδιών στον κίνδυνο που παραμονεύει… Η αφύπνιση προφυλάσσει!

Πώς μπορεί ένα ποίημα να μετατραπεί σε χρώμα, γραμμή και εικόνα; Στην τάξη μας το καταφέραμε μέσα από τη μαγεία τής ποίησης τού Οδυσσέα Ελύτη. Πιο συγκεκριμένα, μέσω του ποιήματός του, «Όλα τα πήρε το καλοκαίρι», οι μαθήτριες και μαθητές των τμημάτων Α1 και Α2 του Α’ Αρσακείου – Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης με τον φιλόλογό τους κ. Γ. Σωτηρόπουλο ταξίδεψαν σε έναν κόσμο γεμάτο φως, θάλασσα και αισθήσεις. Αυτή η μοναδική εμπειρία εξελίχθηκε σε ένα «ατελιέ έμπνευσης», όπου οι λέξεις του Ελύτη μετουσιώθηκαν σε εικαστικές δημιουργίες, γεμάτες φαντασία και δημιουργικότητα. 

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι 
τ’ άγριο μαλλί σου στην τρικυμία 

το ραντεβού μας η ώρα μία 

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι 

τα μαύρα μάτια σου το μαντίλι 

την εκκλησούλα με το καντήλι 

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι 

κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι 
 

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι 

με τα μισόλογα τα σβησμένα 

τα καραβόπανα τα σχισμένα 

Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια 

όλα τα πήρε τα πήγε πέρα 

τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα 

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι 

κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι 

O. Ελύτης, Ποίηση, Ίκαρος 

Το τραγούδι αυτό ανήκει στη συλλογή «Τα ρω του έρωτα». Στον Πρόλογο του βιβλίου του ο Ελύτης έγραψε για τα τραγούδια αυτά: «Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι’ αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια». Με οδηγό τα λόγια αυτά τού ποιητή ξεκινήσαμε να διαβάζουμε το ποίημα και να το αναλύουμε διεξοδικά. Μοιραστήκαμε τις πρώτες μας σκέψεις, τα συναισθήματά μας και τις εικόνες που σχηματίστηκαν στο μυαλό μας. Στη συνέχεια, οι μαθήτριες και οι μαθητές ενθαρρύνθηκαν να εκφραστούν δημιουργικά, αποτυπώνοντας με χρώματα και σχέδια αυτό που τις/τους ενέπνευσε. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μια πολύχρωμη «παλέτα», με εικόνες μιας καλοκαιρινής Ελλάδας, ήχους κυμάτων, αρώματα και συναισθήματα που μόνο η ποίηση μπορεί να ξυπνήσει. 

Στο τραγούδι ο Ελύτης παρουσιάζει με τρόπο ελλειπτικό αλλά έντονα υποβλητικό εικόνες και στιγμιότυπα ενός έρωτα που γεννήθηκε και τελείωσε μέσα σε ένα καλοκαίρι. Μοιάζει σαν το ποιητικό υποκείμενο να ξεφυλλίζει φωτογραφίες ενός άλμπουμ γεμάτου με στιγμιότυπα ανέμελων και ευτυχισμένων στιγμών μιας ερωτικής σχέσης, έντονης μα και σύντομης. Τα ανακατωμένα μαλλιά τής κοπέλας, τα μαύρα της μάτια, το ραντεβού των ερωτευμένων την προκαθορισμένη ώρα σε εκείνο το εκκλησάκι, όλα αυτά είναι στοιχεία που συγκινούν ακόμη και τώρα το ποιητικό εγώ, τού γεννούν μια νοσταλγία, όμως ταυτόχρονα τον προσγειώνουν στο τώρα: τίποτε δεν θα είναι ξανά όπως πριν. Η εικόνα των δύο ερωτευμένων να βαδίζουν χέρι με χέρι και η μορφή τους να χάνεται όσο δύει ο ήλιος συγκινεί βαθιά. Τα σβησμένα μισόλογα του ζευγαριού,  οι υπονοούμενες ή ανολοκλήρωτες ερωτικές ομολογίες δεν μπόρεσαν τελικά να ειπωθούν με πλήρη ειλικρίνεια. Οι πρωταγωνιστές μας έκαναν ένα μικρό ερωτικό διάλειμμα και … προσέκρουσαν στα βράχια της σκληρής πραγματικότητας μαζί με τους όρκους τους, τους επενδεδυμένους με το ευδαιμονικό φως του καλοκαιριού.  

Όπως επισημαίνει ο Καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης (Οδυσσέας Ελύτης: Ο «ποιητής τής γλώσσας», Χάρτης 35, 2021) το καίριο σημείο για να καταλάβουμε την ποίηση τού Ελύτη είναι ότι αποτελεί μια υπέρβαση τής καθημερινής πραγματικότητας «Αυτό είναι στο βάθος η ποίηση», λέει ο ίδιος (Λόγος στην Ακαδημία τής Στοκχόλμης, σ. 319), «η τέχνη να οδηγείσαι και να φτάνεις προς αυτό που σε υπερβαίνει». Η ποίησή του είναι μια συνεχής και αγωνιώδης προσπάθεια να δει και να δείξει τη δεύτερη πραγματικότητα, την ουσία των όντων. Αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να επιτύχουμε με τις μαθήτριες και τους μαθητές μας της Α‘ Γυμνασίου που μάλιστα, όπως αποδεικνύουν οι δημιουργίες τους, ανταποκρίθηκαν πολύ καλά! Οι συζητήσεις μάς κατέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους η ποίηση αγγίζει τον καθένα με μοναδικό τρόπο, ανάλογα με τις προσωπικές του εμπειρίες. Άλλωστε, όπως επισημαίνει ο Π. Μπουκάλας (Η ποίηση του Ελύτη ως διαρκής υπεράσπιση του λυρισμού, Χάρτης 35, 2021), «ο αναγνώστης δεν επιστρέφει για να αναπλάσει, όσο μπορεί, τον διανοητικό και συναισθηματικό βίο του ποιητή με οδηγό τις τυπωμένες σελίδες του, αλλά για να αναμορφώσει τον ίδιο τον δικό του βίο». 

Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, τις υπέροχες δημιουργίες των μαθητών μας, οι οποίες αναδεικνύουν τη δύναμη της φαντασίας και την αέναη γοητεία τής τέχνης τού Ελύτη. Ευχαριστούμε καθέναν και καθεμία ξεχωριστά που με τον ενθουσιασμό που επέδειξε μετέτρεψε την τάξη μας σε ένα αληθινό «ατελιέ του Ελύτη».  

Από τη δημοσιογραφική ομάδα της Β’ τάξης του Σχολείου μας

Στην εποχή μας, η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και του επιστημονικού ενδιαφέροντος, προκαλώντας προβληματισμούς και συζητήσεις για το μέλλον της τεχνολογίας και της ανθρωπότητας. Είχαμε την τιμή να πάρουμε συνέντευξη από τον κ. Βασίλειο Οικονόμου, σύμβουλο για θέματα Πληροφορικής στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, σχετικά με τις προκλήσεις, τις ηθικές προεκτάσεις και το μέλλον αυτής της συναρπαστικής τεχνολογίας. Με τις γνώσεις και την εμπειρία του, ο κ. Οικονόμου μάς βοήθησε να κατανοήσουμε όχι μόνο τις τεχνολογικές δυνατότητες της ΤΝ, αλλά και τον κοινωνικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στο μέλλον μας.

Τι σας οδήγησε στο να ασχοληθείτε με την Τεχνητή Νοημοσύνη;

Με ενθουσίασε η δυνατότητα της Τεχνητής Νοημοσύνης να δίνει λύσεις σε πολύπλοκα προβλήματα, όπως για παράδειγμα στην εκπαίδευση και την υγεία. Η προοπτική να συμβάλω σε έναν τόσο γρήγορα αναπτυσσόμενο τομέα, με πολλές -λιγότερο ή περισσότερο- χρήσιμες πτυχές, που υπόσχεται να αλλάξει τον κόσμο μας, ήταν κάτι που δεν μπορούσα να αγνοήσω.

Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι σημαντικότερες εξελίξεις στον τομέα της ΤΝ τα τελευταία χρόνια;

Κάποιες από τις πιο σημαντικές εξελίξεις περιλαμβάνουν τη δημιουργία προηγμένων γλωσσικών μοντέλων, όπως το ChatGPT, το Gemini (και άλλα, λιγότερο πετυχημένα ή/και δημοφιλή), την ανάπτυξη αυτοματοποιημένων συστημάτων διάγνωσης σε σχέση με την υγεία και την πρόοδο στους αυτοματισμούς και τη ρομποτική. Οι εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης στην ανάλυση μεγάλου όγκου δεδομένων είναι επαναστατικές. Τα συστήματα αυτά φέρνουν την προηγμένη πλέον τεχνολογία πολύ κοντά στον μέσο χρήστη και αποτελούν σπουδαίους διαμεσολαβητές με υψηλό βαθμό χρηστικότητας στην καθημερινότητά μας.

Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι μεγαλύτερες ηθικές προκλήσεις που θέτει η ΤΝ στη σύγχρονη κοινωνία και πώς πιστεύετε ότι μπορούμε να διασφαλίσουμε τη δίκαιη και υπεύθυνη χρήση της;

Οι μεγαλύτερες προκλήσεις περιλαμβάνουν ζητήματα, όπως η μεροληψία στους αλγόριθμους, η προστασία της ιδιωτικότητας και η πιθανότητα κατάχρησης της τεχνολογίας. Η λύση, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται στη διαφάνεια που πρέπει να φροντίσουμε να διασφαλιστεί, στη ρύθμιση της αξιοποίησης της τεχνολογίας, στο μέτρο (με την έννοια που ο Κλεόβουλος από τον 6ο αιώνα είχε εκφράσει) και στην εκπαίδευση όλων μας για την υπεύθυνη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι η ΤΝ μπορεί να επηρεάσει την αγορά εργασίας και πώς θα μπορούσε να προετοιμαστεί η κοινωνία για αυτήν την αλλαγή;

Η Τεχνητή Νοημοσύνη θα αυτοματοποιήσει ορισμένες θέσεις εργασίας, αλλά σίγουρα θα δημιουργήσει και νέες, που προϋποθέτουν νέες ικανότητες (γνώσεις, δεξιότητες και αξίες). Η κοινωνία μας, πρέπει να επενδύσει στην καλά σχεδιασμένη επανεκπαίδευση των εργαζομένων και των υποψήφιων εργαζομένων φυσικά, ώστε να αναπτύξουν δεξιότητες, όπως η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα και η συνεργασία.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη χρήση της ΤΝ στην έρευνα και την καινοτομία; Σε ποιους τομείς πιστεύετε ότι θα δούμε τις πιο ριζοσπαστικές αλλαγές στο μέλλον;

Η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει επιταχύνει την έρευνα, ειδικά στους τομείς της υγείας, της ενέργειας και της τεχνολογίας. Υπάρχει ήδη ένας «φωτεινός παντογνώστης» με τεράστια ποσότητα δεδομένων και εκπληκτική συνδυαστική ικανότητα, στον οποίο μπορείς πλέον να απευθυνθείς αρχικά, ώστε να κερδίσεις χρόνο με οτιδήποτε σχετικό καταπιάνεσαι. Στο μέλλον, οι πιο ριζοσπαστικές αλλαγές θα γίνουν πιθανότατα στη βιοτεχνολογία, την κλιματική επιστήμη και την εξερεύνηση του διαστήματος.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της υπερβολικής εξάρτησης από την ΤΝ στην καθημερινή μας ζωή;

Υπάρχουν σαφώς και κίνδυνοι. Οι κίνδυνοι περιλαμβάνουν την απώλεια κριτικής σκέψης, την εξασθένηση της ιδιωτικότητας και την πιθανότητα να βασιζόμαστε υπερβολικά σε συστήματα, που δεν κατανοούμε πλήρως τη λειτουργία τους. Η ισορροπημένη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης, με επίγνωση των δυνατοτήτων και των ορίων της, είναι απαραίτητη.

Ποια είναι η στάση σας απέναντι στις προειδοποιήσεις για τη δημιουργία «υπερ-ευφυούς» ΤΝ, που θα μπορούσε να ξεπεράσει τις ανθρώπινες ικανότητες;

Μεγάλο το ζήτημα αυτό! Είναι μια πιθανότητα, που δε μου φαίνεται πολύ μακρινή και η οποία απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και προετοιμασία για την υποδοχή της και την ομαλή μετάβαση στην αξιοποίησή της. Ήδη στην Open AI ισχυρίζονται ότι έχει κατακτηθεί ο στόχος αυτός …τουλάχιστον στο εργαστήριο. Πρέπει να εστιάσουμε στην ανάπτυξη ασφαλών και ηθικών συστημάτων, διασφαλίζοντας (όσο αυτό είναι εφικτό) ότι η πρόοδος συντελείται προς όφελος της ανθρωπότητας.

Τι μπορούν να κάνουν τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα γενικότερα, για να προετοιμάσουν τους νέους σε αυτόν τον τομέα;

Σίγουρα όχι «δαιμονοποίηση» της ΤΝ, όπως έγινε τους πρώτους κιόλας μήνες της κυκλοφορίας του ChatGPT. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα οφείλουν και πρέπει να ενσωματώσουν μαθήματα σχετικά με την αξιοποίησης της Τεχνητής Νοημοσύνης και τον προγραμματισμό των υπολογιστών, ενισχύοντας την αλγοριθμική σκέψη από μικρές ηλικίες. Να προωθήσουν τη διεπιστημονική μάθηση και να ενισχύσουν τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και κριτικής σκέψης.

Τι θα συμβουλεύατε κάποιον νέο που ενδιαφέρεται να σταδιοδρομήσει στην ΤΝ;

Να μην εφησυχάσει. Να μη μείνει στη θαλπωρή του ζεστού νερού, όπως έκανε ο βάτραχος …ο οποίος στο τέλος έβρασε, όταν σταδιακά κάποιος αύξανε τη θερμοκρασία… Να αποκτήσει γερές βάσεις στην αλγοριθμική σκέψη, τη στατιστική και τον προγραμματισμό των υπολογιστών. Να παραμένει ή και να γίνει ακόμη περισσότερο περίεργος, να ενημερώνεται διαρκώς για τις εξελίξεις και να δουλέψει σε πρακτικά έργα, για να αναπτύξει τις απαραίτητες δεξιότητες.

Αν μπορούσατε να κάνετε μια πρόβλεψη, πώς βλέπετε την κοινωνία σε 10 χρόνια υπό την επίδραση της ΤΝ;

Τα μέλη των κοινοτήτων μας θα είναι περισσότερο συνδεδεμένα, με τη βοήθεια έξυπνων συστημάτων σε κάθε τομέα της ζωής μας. Ωστόσο, θα χρειαστεί να διατηρήσουμε την ισορροπία ανάμεσα στην τεχνολογία και τις ανθρώπινες αξίες, για να πετύχουμε βιώσιμη ανάπτυξη και ευημερία. Κάποτε, είχα πει σε μια ομιλία: «Η έμφαση πρέπει να δοθεί στις ανθρώπινες δεξιότητες. Να μάθει ένα παιδί να αξιολογεί την πληροφορία, να συνεργάζεται, να εκφράζεται σωστά, να αναλύει τα δεδομένα με κριτική ματιά, να κάνει κτήμα του τα παραδοτέα/αναγνώσματα. Αυτά τα μαθαίνεις βιωματικά και όχι με συγκεκριμένα μόνο μαθήματα…»

Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να εκφράσω απόψεις!

Βιογραφικό σημείωμα
Ο Βασίλης Οικονόμου κατείχε τη θέση του Συμβούλου για θέματα Πληροφορικής στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Διετέλεσε Διευθυντής Πληροφορικής και Ψηφιακής Εκπαίδευσης στο Ελληνο– Αμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα– Κολλέγιο Αθηνών και Ψυχικού. Από το 1994 μέχρι και το 2020 ήταν Υπεύθυνος Πληροφορικής και Ψηφιακής Εκπαίδευσης στα Εκπαιδευτήρια Δούκα, καθλως και της Ομάδας Μαθητικού Υπολογιστή, με στόχο την ένταξη και αξιοποίηση του ατομικού Μαθητικού Υπολογιστή στην εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι πιστοποιημένος αξιολογητής εταιρειών με πρακτική εμπειρία στην αξιολόγηση εταιριών στο επίπεδο «Δέσμευση στην Επιχειρηματική Αριστεία» – European Foundation for Quality Management Validator. Από το 2014 είναι σύμβουλος της SoFIA Education Experts Ltd. Το 2013 κερδίζει τη διάκριση Expert Educator και εκπροσωπεί τη χώρα μας (2014) στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Πρωτοπόρων Δασκάλων που διοργανώνει η Microsoft στη Βαρκελώνη. To 2014 κερδίζει με την ομάδα μαθητών του τον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό προγραμματισμού: Kodu Kup (e-skils, European School Net, Microsoft). Το 2015 επιλέγεται εκ νέου ως Expert Educator (MIEExpert15) και ορίζεται ως ο ένας από τους δεκατρείς Microsoft Fellows στον κόσμο και κριτής των έργων των ομάδων οι οποίες διαγωνίστηκαν στο SEATTLE (USA). Έχει διακριθεί και βραβευτεί για έργα σχετικά με την εισαγωγή της μεθοδολογίας «1:1» στην Εκπαίδευση, καθώς και για την επίδραση του ψηφιακού υλικού στις μεθοδολογίες εκπαίδευσης και στον ρόλο του Εκπαιδευτικού. Έχει συμμετάσχει ως ερευνητής και αναλυτής– προγραμματιστής στην σχεδίαση και υλοποίηση πάνω από 50 ερευνητικών έργων σχετικά με τις ΤΠΕ στην Εκπαίδευση αλλά και στην Ειδική Αγωγή. Έχει συμμετάσχει, επίσης, στην ανάπτυξη ερευνητικού και αναπτυξιακού λογισμικού στις περιοχές αυτές, με πάνω από 80 τίτλους λογισμικού, καταρτίζοντας παράλληλα εκατοντάδες εκπαιδευτικούς στην αξιοποίηση των ΤΠΕ στη διδακτική πρακτική. Έχει αναπτύξει Συστήματα Διαχείρισης Δεδομένων (M.I.S.), σε αρκετά προγραμματιστικά περιβάλλοντα. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε περιοδικά και έχει παρουσιάσει εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια με θέμα την «Εισαγωγή των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία» και την «Ποιότητα στην Εκπαίδευση». Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στη διεύρυνση την μεθοδολογίας «1:1», το Mixed Reality στην εκπαίδευση, τις διαδραστικές επιφάνειες και το ποιοτικό εκπαιδευτικό λογισμικό. Όραμά του είναι να εμπλέξει όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων στην αξιοποίηση της Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση.
https://economu.wordpress.com

Την Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2025, κατά την πρωινή προσευχή στο Θέατρο του Σχολείου, πραγματοποιήθηκε η κοπή της Βασιλόπιτας του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης. Το τυχερό τμήμα που κέρδισε το φλουρί ήταν το Α1. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η κλήρωση της λαχειοφόρου αγοράς, την οποία οργάνωσε το Δεκαπενταμελές Συμβούλιο του Σχολείου μας, με πλούσια δώρα. Τέλος, η Διεύθυνση ευχήθηκε στους καθηγητές, τους μαθητές και σε όλο το προσωπικό του Σχολείου καλή και ευλογημένη χρονιά!  

Γράφει η μαθήτρια Μαρία Ανδρεάκου (Β1)

Ακούγεται σαν το «άλλοτε«, αλλά όχι! Δεν πρόκειται για το χρονικό επίρρημα! Για 16η χρονιά τα Αρσάκεια Σχολεία διοργανώνουν τους Αγώνες Λόγου και Τέχνης (Α.ΛΟ.ΤΕ.) και προσκαλούν τους μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων να συμμετάσχουν με έργα τους σε διαγωνισμούς διηγήματος, ποίησης, σκίτσου, χρωματικής σύνθεσης, φωτογραφίας, ταινίας μικρού μήκους, οργανικής σύνθεσης και μελοποιημένου στίχου. ΛΟΓΟΣ… το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης, η ηχητική μορφοποίηση της σκέψης. ΤΕΧΝΗ… η ελεύθερη και δημιουργική έκφραση του ανθρώπου με έργα που διέπονται από τους αισθητικούς κανόνες του ωραίου, με στόχο την αισθητική συγκίνηση και τον κοινωνικό προβληματισμό, σύμφωνα με τις προσωπικές επιλογές του δημιουργού και τα δεδομένα της εποχής του. Και το συναρπαστικό είναι, ότι στην προκειμένη περίπτωση οι δημιουργοί είμαστε εμείς, τα παιδιά!

Το φετινό θέμα του διαγωνισμού το βρήκα πολύ ενδιαφέρον! Έχει ως επίκεντρο ένα ποίημα του Αργύρη Χιόνη από την συγκεντρωτική έκδοση «Η φωνή της σιωπής» (Ποιήματα 1966-2000), που αναφέρεται στο μυστήριο της αντανάκλασης, στο πολυδιάστατο σύμβολο του καθρέφτη, τον εαυτό μας, την αλήθεια και την πλάνη…

«Μπρος στον καθρέφτη, εγώ. Και μέσα στον καθρέφτη, ποιος είν’ αυτός που μου γυρνάει την πλάτη μέσα στον καθρέφτη, που αρνείται να ’ναι είδωλό μου; Ποιος είν’ αυτός που τον φωνάζω και δεν στρέφεται, που όσο πιο πολύ τον πλησιάζω τόσο αυτός απομακρύνεται στο βάθος του γυαλιού, προς μια προοπτική απεριόριστη, άσχετη με τις περιορισμένες διαστάσεις του δωματίου μου; Ή μήπως και δεν είναι το δωμάτιό μου αυτό, αλλά το άυλο σκηνικό ενός ονείρου όπου μέσα του κινούμαι, πρόσωπο ανύπαρκτο, σύμβολο αξεδιάλυτο αυτού του ονείρου που κάποιος άλλος βλέπει και θα σβήσω μόλις αυτός ξυπνήσει;«

Κρίνω σκόπιμο να επισημάνω ότι οι αγώνες αυτοί προάγουν τη δημιουργική σκέψη και την καλλιέργεια του λόγου, βοηθούν τους μαθητές να εκφραστούν και να αναπτύξουν τα ταλέντα τους δημιουργώντας ένα περιβάλλον συνεργασίας, υγιούς ανταγωνισμού και αλληλεπίδρασης. Αναμφίβολα, όμως, μας προετοιμάζουν και για μελλοντικές ακαδημαϊκές και επαγγελματικές προκλήσεις!