Μαθητικός Καλλιτεχνικός Διαγωνισμός Κόμικ: «Με ασφάλεια στον προορισμό, με φαντασία στην τέχνη» 

Οι μαθητές της Γ’ τάξης του Σχολείου μας, Νικόλας Δοβλέτης, Δέσποινα Καζέπη, Αμαλία Παριανού και Βικτώρια Σακελλαρίου στο πλαίσιο του μαθητικού Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού Κόμικ, ο οποίος διοργανώνεται από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού και το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών με τίτλο «Με ασφάλεια στον προορισμό, με φαντασία στην τέχνη», δημιούργησαν πρωτότυπα κόμικ με θέμα την οδική ασφάλεια. Με αίσθημα ευθύνης ως προς τη σωστή οδική συμπεριφορά, οι μαθητές εργάστηκαν πάνω στα θέματα που τους ανατέθηκαν από την επιτροπή του διαγωνισμού και παρήγαγαν δημιουργικές ιστορίες. Παράλληλα, συνέταξαν και ένα συνοδευτικό κείμενο, στο οποίο ανέλυσαν την ιδέα και την προσέγγισή τους, τεκμηριώνοντας το περιεχόμενο του έργου τους. 

1. Απαγορεύεται η χρήση λωρίδας έκτακτης ανάγκης (Λ.Ε.Α.), εξαιρουμένης ακινητοποίησης οχήματος από βλάβη ή άλλη αιτία. 

Νικόλας Δοβλέτης: Η ιδέα μου για το κόμικ βασίστηκε στη λανθασμένη χρήση της Λωρίδας Έκτακτης Ανάγκης (Λ.Ε.Α.). Αρχικά, ο οδηγός χρησιμοποιεί τη Λ.Ε.Α. για να αποφύγει την κίνηση. Στη συνέχεια, φρενάρει απότομα, καθώς δεν πρόσεξε ένα σταματημένο αυτοκίνητο μπροστά του στη Λ.Ε.Α. Ακολουθεί η κριτική από έναν οδηγό μηχανής, ο οποίος τον επιπλήττει για τη συμπεριφορά του. Ο οδηγός συνειδητοποιεί το λάθος του, μετανιώνει για τις πράξεις του και αποφασίζει να μην ξανακάνει κατάχρηση της Λ.Ε.Α., υποσχόμενος να σκέφτεται πιο υπεύθυνα πριν δράσει. 

2. Επιδεικνύω ιδιαίτερη προσοχή στους πεζούς που διασχίζουν την οδό προκειμένου να επιβιβαστούν σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή όταν απομακρύνονται από αυτά. 

Δέσποινα Καζέπη: Ένα κορίτσι προσπαθεί να διασχίσει τη διάβαση πεζών αφού κατέβηκε από το λεωφορείο. Ένα αυτοκίνητο με δύο κορίτσια πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα. Οι επιβάτισσες μιλούν και κοιτούν το κινητό τους, χωρίς να δίνουν σημασία στην πεζή. Το αυτοκίνητο σταματά απότομα λίγο πριν τη χτυπήσει. Το περιστατικό υπογραμμίζει τη σημασία της προσοχής στους πεζούς, ειδικά όταν κατεβαίνουν από τα μέσα μαζικής μεταφοράς, και το πόσο απαραίτητο είναι να τους δίνεται προτεραιότητα. Ένα απλό λάθος ή αμέλεια μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, καθιστώντας την υπευθυνότητα ζωτικής σημασίας για όλους. 

4. Μειώνω τη ταχύτητα και επιτυγχάνω μείωση των οδικών ατυχημάτων. 

Αμαλία Παριανού: Τρία ανέμελα κορίτσια με πολύ μακριά μαλλιά οδηγούν στην πόλη, υπερβαίνοντας το όριο ταχύτητας. Καθώς η οδηγός συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να σταματήσει το αυτοκίνητο λόγω της μεγάλης ταχύτητας, είναι ήδη αργά. Το αυτοκίνητο συγκρούεται και τα μαλλιά τους καταστρέφονται ολοσχερώς! Μέσα από αυτό το κωμικό στοιχείο, το κόμικ θέλει να περάσει ένα σοβαρό μήνυμα: η υπερβολική ταχύτητα μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ατυχήματα! Εκτός από τον κίνδυνο για τη ζωή, μπορεί να καταστραφούν και πράγματα που εκτιμάμε – ακόμα και τα μαλλιά μας! Σκοπός μου ήταν να θίξω το ζήτημα με χιούμορ, αλλά και προβληματισμό. 

5. Παραχωρώ προτεραιότητα σε πεζούς οι οποίοι έχουν κατέλθει στο οδόστρωμα  και διακόπτω την πορεία του οχήματος σε περίπτωση ανάγκης. 

Βικτώρια Σακελλαρίου: Η ιδέα μου αφορά την προτεραιότητα των πεζών. Μια μητέρα οδηγεί απρόσεκτα προς μια διάβαση πεζών, ενώ το παιδί της στο πίσω κάθισμα προσπαθεί να την πείσει να ελαττώσει ταχύτητα. Εκείνη αγνοεί την προτροπή και αυξάνει την ταχύτητα, προκαλώντας τρόμο στο παιδί, που βλέπει τον πεζό μέσα από τα μάτια του, γεμάτο φόβο για πιθανό ατύχημα. Ο πεζός φωνάζει καθώς παραλίγο να χτυπηθεί, αλλά τελικά το ατύχημα αποφεύγεται. Χρόνια μετά, το παιδί, πια ενήλικη οδηγός, δεν επαναλαμβάνει το λάθος της μητέρας της, παραχωρώντας προτεραιότητα στον πεζό, που την ευχαριστεί. 
Συγχαρητήρια στους μαθητές μας για τα εξαιρετικά έργα και για την προσπάθειά τους στον διαγωνισμό! 

Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Κυριακή Πρεβενιού, Καλλιτεχνικών  

Συμμετοχή μαθητών μας σε αγώνα ανώμαλου δρόμου

Το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2025 διοργανώθηκε από το Τμήμα Φυσικής Αγωγής των Εκπαιδευτηρίων Αυγουλέα – Λιναρδάτου αγώνας δρόμου σε ανώμαλο έδαφος Γυμνασίων-Λυκείων. Οι αγώνες έγιναν στο πλαίσιο των Αθλητικών Συναντήσεων Ιδιωτικών Σχολείων (Α.Σ.Ι.Σ.) στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης». 

Από το Α΄ Αρσάκειο-Τοσίτσειο Γυμνάσιο Εκάλης συμμετείχαν οι μαθητές/-τριες της Α΄τάξης: Γιαβάσογλου Φίλιππος Γιώργος, Καπλάνη Αθηνά Ιωάννα και Ξύστρα Μαριάνθη. Οι μαθητές/-τριές μας ανταποκρίθηκαν επάξια στο υψηλό επίπεδο των αγώνων. Ο μαθητής Γιαβάσογλου Φίλιππος Γιώργος κατάφερε να πάρει χάλκινο μετάλλιο, καταλαμβάνοντας την 3η θέση. Συγχαρητήρια και στα τρία παιδιά για τη συμμετοχή, την προσπάθεια και το ήθος που επέδειξαν κατά τη διάρκεια των αγώνων. 

Δημιουργία Νωπογραφιών από τους μαθητές του Τμήματος Πολιτισμού της Β’ Γυμνασίου  «Καλλιτεχνικό Εργαστήρι: Το Σχολείο Αλλιώς!» 

Στο πλαίσιο της Ζώνης Πολιτισμού της Β’ Γυμνασίου με τίτλο: «Καλλιτεχνικό Εργαστήρι: Το Σχολείο Αλλιώς!», οι μαθητές του τμήματος δημιούργησαν κατά τη διάρκεια του πρώτου τετραμήνου, τις δικές τους νωπογραφίες, εφαρμόζοντας την παραδοσιακή τεχνική της νωπογραφίας υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού

Αρχικά, οι μαθητές μελέτησαν την ιστορία της νωπογραφίας, τα υλικά και τις χρωστικές που χρησιμοποιούνται, καθώς και αντιπροσωπευτικά δείγματα έργων τέχνης, αποκτώντας έτσι μια ουσιαστική κατανόηση αυτής της ελληνικής τεχνικής. Στη συνέχεια, ερεύνησαν τα βασικά υλικά, όπως ο ασβέστης και η μαρμαρόσκονη, και έμαθαν για την ορθή και ασφαλή χρήση τους. 

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη μελέτη των χρωστικών ουσιών (σκόνες αγιογραφίας), της επιστημονικής τους ονομασίας και του τρόπου με τον οποίο αντιδρούν με τον ασβέστη. Για τη ζωγραφική, οι μαθητές ακολούθησαν την τετραχρωμία του Πολύγνωτου, μια τεχνική που στόχευε στη μίμηση των χρωματικών αποχρώσεων της φύσης. Η περίφημη «Πολυγνώτεια τετραχρωμία» βασίζεται στη χρήση του λευκού, του μαύρου, του χονδροκόκκινου, της ώχρας και των παραγώγων τους. 

Οι μαθητές επέλεξαν ως πρότυπο τις νωπογραφίες που είχαν προηγουμένως μελετήσει από την αρχαία Ελλάδα, αντλώντας έμπνευση από τις τοιχογραφίες της Μινωικής Κρήτης, της Αρχαίας Θήρας, του Αιγαιοπελαγίτικου Πολιτισμού και των Μυκηνών. Στη συνέχεια, εφάρμοσαν την τεχνική του ανθίβολου, (ο όρος ανθίβολο, από το ρήμα αντιβάλλω, είναι το αποτύπωμα, ένα πιστό αντίγραφο του πρωτοτύπου σχεδίου), σχεδιάζοντας το αρχικό περίγραμμα της κάθε νωπογραφίας σε ριζόχαρτο και χρησιμοποιώντας διαβήτη για τη δημιουργία μικρών οπών πάνω σε αυτό, ώστε να μπορέσουν να το μεταφέρουν με ακρίβεια πάνω στο νωπό ασβεστοκονίαμα με τη βοήθεια βαμβακιού και χρωστικής. 

Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με την προετοιμασία του ασβεστοκονιάματος, το οποίο παρασκευάστηκε από κοσκινισμένη μαρμαρόσκονη, ασβέστη και άχυρο, ενώ στη συνέχεια απλώθηκε στην κεραμική πλευρά ενός πλακιδίου. Πάνω σε αυτή την επιφάνεια, οι μαθητές ζωγράφισαν τις νωπογραφίες τους, εφαρμόζοντας όσα είχαν διδαχθεί. 

Τα αποτελέσματα της εργασίας τους ήταν εντυπωσιακά, αποδεικνύοντας την αφοσίωση, τη δημιουργικότητα και την επιμέλειά τους στην εκμάθηση και εφαρμογή αυτής της απαιτητικής τεχνικής. Μέσα από τη βιωματική αυτή εμπειρία, οι μαθητές κατανόησαν σε βάθος τη σημασία και την αξία της νωπογραφίας. 

Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές για τις εξαιρετικές δημιουργίες τους! 

*Το πρόγραμμα αυτό βασίστηκε στο βραβευμένο ερευνητικό έργο από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ) με τίτλο: «Η Διδακτική της Νωπογραφίας (fresco) για Παιδιά / H Ελληνική Ζωγραφική Παράδοση στον Εκπαιδευτικό Χώρο: «Ο Τοίχος έχει τη δική του Ιστορία», με επιστημονικό υπεύθυνο τον κ. Δημοσθένη Αβραμίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή στο Εργαστήριο Νωπογραφίας και Τέχνης των Φορητών Εικόνων της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.). Θερμές ευχαριστίες στον Καθηγητή και όλη την ομάδα έργου για την εξαιρετική επιμόρφωση τον Σεπτέμβριο του 2024 στην Α.Σ.Κ.Τ. στο πλαίσιο του συνεδρίου της Ε.Κ.Κ.Μ. καθώς και για  το αναλυτικό εκπαιδευτικό υλικό. 

«Ημέρα Σταδιοδρομίας 2025»  των Αρσακείων – Τοσιτσείων Γυμνάσιων Εκάλης

Με εξαιρετική επιτυχία οργανώθηκε και φέτος, την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2025«Ημέρα Σταδιοδρομίας»  των Αρσακείων – Τοσιτσείων Γυμνάσιων Εκάλης. Σκοπός της εκδήλωσης ήταν οι μαθητές και οι μαθήτριές μας να υποστηριχθούν, μέσω της ενημέρωσής τους, ως προς τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές  τους επιλογές και να  καταστούν μελλοντικά  παραγωγικοί και δημιουργικοί επαγγελματίες. 

Συγκεκριμένα, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ τάξης, στο πλαίσιο της εφαρμογής του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, παρακολούθησαν ομιλίες, σύμφωνα με τις επιλογές τους, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν  παράλληλα σε τρεις διαφορετικούς χώρους του Σχολείου μας (Αμφιθέατρο, Φυσικείο, Αίθουσα Μουσικής).

Στη φετινή μας εκδήλωση είχαμε τη χαρά να συμμετάσχουν ως ομιλητές σχεδόν αποκλειστικά γονείς και απόφοιτοι των Σχολείων μας.

Αναλυτικά, οι ομιλητές-γονείς είναι οι εξής: Νάγια Αναστασιάδου (απόφοιτος και γονέας) Αρχιτέκτονας Μηχανικός, Έλενα Ασημακοπούλου – Ηθοποιός, Δημήτριος Βαραλής – Διευθυντής τομέα Διαχείρισης Κλινικών Μελετών (Senior Project Management Director) της εταιρείας Thermofisher Scientific Inc, Παναγιώτης Βασιλείου Καρδιολόγος, Μαρία Μ. Βίλλη, Πολιτικός Μηχανικός Μελετήτρια – Στατικός, Χαράλαμπος Καλλίγερος –  Senior Software Engineer στην εταιρεία Trasys Greece, Αντωνία Λουδάρου (απόφοιτος και γονέας) – Οικονομική Διευθύντρια ναυτιλιακής εταιρείας Adelfia Navigation και Μέλος του ΔΣ του Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Ιωάννης Μητσάκης – Τεχνικός Διευθυντής Stalwart Management Ltd. & S-Bulkers Ltd., Ιωάννης Ρέπουλης – Επικεφαλής Επιλογής & Ανάπτυξης Προσωπικού στην εταιρεία  Metlen, Δημήτριος Χριστόπουλος Καθηγητής Μακροοικονομικής & Μικροοικονομικής Ανάλυσης στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι ομιλητές-απόφοιτοι είναι οι εξής: Ιωάννης Βαλεριάνος – Business Intelligence Analyst, Μαρία Βλαχοπούλου   Ψυχολόγος, Μαρίνη Γρηγοροπούλου Δικηγόρος Αθηνών, Αριάδνη Ζαμποπούλου – τελειόφοιτη φοιτήτρια Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Ιωάννα Καπελούζου – Υποψήφια Ακόλουθος Πρεσβείας, Μαρία Κολέλη – Reservations & Accounting Agent Department at Anamar Hotels & Resorts, Αναστάσιος Κολέλης – Chief Sales Officer at Anamar Hotels & Resorts, Μαργαρίτα Μάου τελειόφοιτη φοιτήτρια Τμήματος Βιολογίας ΕΚΠΑ, Ελεάννα Μαυρίδη Marketing Specialist Greeting Real & Content Writer at NewMoney.gr Κωνσταντίνος Μπραϊμάκης – Επίκουρος Καθηγητής Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ, Σταύρος Ντίνος – Γενικός Διευθυντής ΚΑΕ Παναθηναϊκός AKTOR, Φοίβος Οικονομίδης – Συγγραφέας (Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2021),  Κειμενογράφος-Σεναριογράφος στον τομέα της διαφήμισης.

Επίσης, τη φετινή μας εκδήλωση τίμησε ο Διευθυντής της Ελληνικής Διπλωματικής Ακαδημίας Πρέσβης Μιχαήλ Χρήστος Διάμεσης. Τις εκδηλώσεις μας στηρίζει συμμετέχοντας ως ομιλητής επί χρόνια ο διακεκριμένος επαγγελματίας Ευγένιος Σκουρμπούτης – Διδάσκων Πανεπιστημίου Αιγαίου ΤΜΣΠΣ, Διευθυντής Σχεδίασης της εταιρείας Calpak.

Τη διοργάνωση ανέλαβαν οι Σύμβουλοι Επαγγελματικού Προσανατολισμού των σχολείων μας, κ. Ιωάννα Κούρτη (Α΄ Γυμνάσιο) και κ. Κατερίνα Ζαχαροπούλου (Β΄ Γυμνάσιο), με την πολύτιμη αρωγή και συνεργασία των Διευθυντών των Αρσακείων-Τοσιτσείων Γυμνασίων Εκάλης κ. Ευδοκίας Γιαννικοπούλου και κ. Μιχάλη Καπετανή και των Υποδιευθυντών κ. Μαρίας Καραγεωργίου και κ. Ιωάννη Βολάνη.

Ακολουθεί ένα σύντομο βίντεο από την εκδήλωση:

Μήπως όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Δον Κιχώτη;

Γράφει η μαθήτρια Μαρία Ανδρεάκου (Β1)

Τον Φεβρουάριο όλοι οι μαθητές της Β’ τάξης του Σχολείου μας παρακολουθήσαμε στο Θέατρο Κάππα το κλασικό έργο «Δον Κιχώτης» του Μιγκέλ ντε Θερβάντες σε διασκευή του Mike Kenny και σκηνοθεσία του Ηλία Καρελλά. Και η θεατρική παράσταση, όπως και το ομότιτλο βιβλίο, περιγράφουν ένα μεγάλο, περιπετειώδες ταξίδι του Αλόνσο Κιχάδα, ενός ευγενούς από τη Μάντσα, ο οποίος, επηρεασμένος από τα ιπποτικά μυθιστορήματα, αποφασίζει να γίνει περιπλανώμενος ιππότης με το όνομα Δον Κιχώτης. Συνοδευόμενος από τον πιστό του ιπποκόμο, Σάντσο Πάντσα, ο Δον Κιχώτης ξεκινά μια σειρά από περιπέτειες επιδιώκοντας να αναβιώσει την ιπποτική παράδοση και να υπερασπιστεί τους αδύναμους. Με αφορμή αυτή την παράσταση, ομολογώ πως προβληματίστηκα αρκετά. Ποιο είναι αυτό το στοιχείο στην προσωπικότητα του Δον Κιχώτη, που τον καθιστά αγαπημένο ήρωα και κάνει πολλούς από εμάς να ταυτιζόμαστε μαζί του;
Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε λίγο καλύτερα τον «ιππότη με τη θλιμμένη έκφραση», για να ανακαλύψουμε ποια ευαίσθητη χορδή της ψυχής μας αγγίζει. Από τη μία, γελάμε μαζί του με τις πράξεις του και από την άλλη, ο χαρακτήρας του μας γοητεύει. Ένας μεσήλικας ευγενής της επαρχίας, που δεν του λείπει τίποτα και που ζει με μία σχεδόν ιδεατή άνεση, σηκώνεται μια μέρα, φοράει πανοπλία, χρήζει τον εαυτό του ιππότη και ξεκινάει ένα ταξίδι. Όμως, η ρομαντική του αντίληψη για τον κόσμο συγκρούεται με την πραγματικότητα οδηγώντας σε κωμικές και τραγικές καταστάσεις.
Σε κάθε παραδοσιακή κοινωνία υπάρχει κάποιος, ο οποίος τολμά να πει όσα οι άλλοι δεν τολμούν να πουν από φόβο. Είναι αυτός που ζει όπως θέλει και που όλοι τον ζηλεύουν κατά κάποιον τρόπο, γιατί θα ήθελαν να κάνουν το ίδιο, αλλά διστάζουν. Έτσι και ο Δον Κιχώτης, είναι αυτός που ακολουθεί έναν τρόπο ζωής, που κανείς μας δεν τολμά να ακολουθήσει. Και όμως, έχει τη γενναιότητα να αφήσει πίσω του τις ανέσεις και να ξεκινήσει μια ζωή γεμάτη περιπέτειες, που εμψυχώνεται από πνεύμα ιπποσύνης. Ποιος από εμάς δε θα ήθελε να τα αφήσει όλα πίσω του και να κυνηγήσει το όνειρό του χωρίς καμιά έγνοια;
Ίσως, ο Δον Κιχώτης και ο ακόλουθός του να αντικατοπτρίζουν τις δύο όψεις μιας κοινωνίας. Συγκεκριμένα, ο πρώτος πετάει στα σύννεφα, ενώ ο δεύτερος πατάει γερά στη γη. Ωστόσο, παρά τις διαφορές τους, υπάρχει ένα στοιχείο που τους ενώνει, η αφοσίωση του ενός στον άλλον. Ο Δον Κιχώτης είναι η καρδιά, ο ονειροπόλος, το πνευματικό μέρος του ανθρώπου, που αναζητά την ομορφιά, την αγάπη και κυνηγάει τα ιδεώδη της δικαιοσύνης, της ανδρείας και της τιμής. Από την άλλη, ο Σάντσο είναι πρακτικός. Μπορεί να δει κατάματα την πραγματικότητα και να την αξιολογήσει. Ο Θερβάντες χτίζει μια γέφυρα ανάμεσα σε αυτούς τους δύο χαρακτήρες και μας παρουσιάζει μια κωμική κατάσταση, που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, όπου ο Σάντσο προειδοποιεί τον Δον Κιχώτη ότι δεν είναι σε θέση να κρίνει με αντικειμενικότητα την πραγματικότητα και ο Δον Κιχώτης δεν τον ακούει μπλέκοντας σε νέα προβλήματα κάθε φορά. Υπάρχει τρόπος να δούμε αυτή την επικοινωνία ως κάτι που μπορεί να μας εμπνεύσει και όχι ως γελοία; Ιδεαλισμός, πραγματικότητα, η φύση της τρέλας και η δύναμη της φαντασίας. Ας ξεκινήσουμε το ταξίδι…

Συμμετοχή μαθητών μας σε Τουρνουά Forensics & Debate στη Σχολή Μωραΐτη 

Στις 14 και 15 Φεβρουαρίου 2025 τα Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία Εκάλης συμμετείχαν στο 16ο ετήσιο Τουρνουά Debate και Αυθόρμητου Λόγου (Impromptu) στα αγγλικά της Σχολής Μωραΐτη, «The Moraitis School Cup XVI». Το Α’ Αρσάκειο-Τοσίτσειο Γυμνάσιο Εκάλης συμμετείχε με τον μαθητή της Γ’ Γυμνασίου Γιάννη Φιλιππίδη, ο οποίος και σημείωσε πολύ καλές επιδόσεις στο αγώνισμα του Αυθόρμητου Λόγου στα αγγλικά (Impromptu). Η προετοιμασία του μαθητή έγινε υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας Αγγλικών και υπεύθυνης της Ζώνης Πολιτισμού Debate & Forensics στο Γυμνάσιο κ. Τόνιας Αγγελοπούλου.

Περί βιβλίων… «Ο Αλυσοδεμένος Ελέφαντας»

Γράφει η μαθήτρια Μυρτώ Ξενιού (Β3)

Την προηγούμενη εβδομάδα -και με αφορμή την επίδοση των ελέγχων προόδου του τετραμήνου στο σχολείο μας- διάβασα το βιβλίο «Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας» του Αργεντινού συγγραφέα Χόρχε Μπουκάι.
Η ιστορία αναφέρει: «Όταν ήμουν μικρός, μου άρεσε πολύ ο μαγικός κόσμος του τσίρκου. Στην παράσταση όλα μου φαίνονταν μαγικά και λαμπερά, αλλά τη στιγμή που εμφανιζόταν ο ελέφαντας ήταν η αγαπημένη μου. Το γιγάντιο ζώο ήταν τρομερά επιδέξιο, τρομερά μεγάλο και τρομερά δυνατό. […] Μου έκανε εντύπωση, όμως, που μετά από κάθε επίδειξη το προσωπικό του τσίρκου αλυσόδενε τον ελέφαντα σʼ ένα μικροσκοπικό ξυλαράκι, ελάχιστα βυθισμένο στην άμμο. Ακόμα και αν η αλυσίδα ήταν χοντρή και γερή, ένα ζώο που μπορούσε να γκρεμίσει ολόκληρο τοίχο μʼ ένα του τράβηγμα, εύκολα θα μπορούσε να απελευθερωθεί από το ξυλαράκι και να το βάλει στα πόδια. Τι συγκρατούσε τον ελέφαντα; Γιατί δεν το έσκαγε;» Ένα παιδί αναρωτιέται γιατί ένας ισχυρός ελέφαντας σε ένα τσίρκο παραμένει δεμένος με μια μικρή αλυσίδα σε έναν πάσσαλο, χωρίς να προσπαθεί να απελευθερωθεί. Ο αφηγητής εξηγεί ότι, όταν ο ελέφαντας ήταν μικρός, προσπάθησε πολλές φορές να σπάσει την αλυσίδα, αλλά δεν τα κατάφερε. Με τον καιρό, αποδέχθηκε την αδυναμία του και σταμάτησε να προσπαθεί.
Διαβάζοντας την ιστορία ένιωσα θαυμασμό, αλλά και προβληματισμό. Σκέφτηκα τους περιορισμούς που θέτουμε στον εαυτό μας λόγω παλαιότερων αποτυχιών ή φόβων… Είναι σημαντικό να μην αφήνουμε το παρελθόν να μας κρατάει πίσω, αλλά να αποτελεί για μας κίνητρο, ώστε να γίνουμε πιο δυνατοί και να προχωράμε μπροστά με αποφασιστικότητα! Το βιβλίο έχει διασκευαστεί και για το θέατρο, με την παράσταση «Ο Αλυσοδεμένος Ελέφαντας και ο Τρομερός Εχθρός» να παρουσιάζεται από τη θεατρική ομάδα ΤΟΠΙ συνδυάζοντας δύο ιστορίες του Μπουκάι σε μια παράσταση για παιδιά.
Είναι ένα διδακτικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Αξίζει να το διαβάσετε! Και θυμηθείτε: η αλυσίδα δε σπάει, αν δε δοκιμάσουμε να την σπάσουμε! Όπως είχε πει και ο Καζαντζάκης: «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!»

Νωπογραφία: Ιστορία, Τεχνική και Εξέλιξη, Ζώνη πολιτισμού Β’ Γυμνασίου, «Καλλιτεχνικό Εργαστήρι: Το Σχολείο αλλιώς!»

 

Το τμήμα της Ζώνης Πολιτισμού της Β’ Γυμνασίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Καλλιτεχνικό Εργαστήρι: Το Σχολείο αλλιώς!», πραγματοποίησε μελέτη της νωπογραφίας, εστιάζοντας στα υλικά, την ιστορία, τις τεχνικές και τις σημαντικότερες τοιχογραφίες της στην ιστορία της Τέχνης. Οι μαθητές, υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Πρεβενιού Κυριακής, προετοίμασαν μια παρουσίαση που αναδεικνύει τη διαχρονική εξέλιξη της τεχνικής αυτής, την οποία παρουσίασαν σε μια έκθεση στον χώρο του Θεάτρου. Η νωπογραφία αποτελεί μία από τις αρχαιότερες τεχνικές τοιχογραφίας, με καταγωγή από την αρχαία Ελλάδα. Στον ελλαδικό χώρο, η τεχνική της νωπογραφίας εμφανίζεται από την προϊστορική εποχή στη Μινωική Κρήτη, Θήρα και Αιγαιοπελαγίτικο Πολιτισμό. Εξαπλώνεται στις Μυκήνες. Χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην αρχαία Ελλάδα, τη Ρωμαϊκή εποχή και το Βυζάντιο, ενώ γνώρισε μεγάλη άνθηση κατά την Αναγέννηση, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις τοιχογραφίες της Καπέλα Σιξτίνα. Η τεχνική βασίζεται στη ζωγραφική επάνω σε νωπό ασβεστοκονίαμα, γεγονός που συμβάλλει στη διατήρηση των χρωμάτων. Σήμερα, εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες και συντηρητές τέχνης. Η παρούσα έκθεση παρουσιάζει την ιστορία και την εξέλιξη της νωπογραφίας, καθώς δείγματα, έργα των μαθητών, τοιχογραφιών νωπογραφίας. 

Πιο συγκεκριμένα οι μαθητές ανέλυσαν τις εξής θεματικές: Στην αρχαία Ελλάδα, η τεχνική αυτή πρωτοεμφανίστηκε από την προϊστορική εποχή στη Μινωική Κρήτη και στον Αιγαιοπελαγίτικο πολιτισμό, όπως αποδεικνύουν οι περίφημες τοιχογραφίες του ανακτόρου της Κνωσού, οι οποίες απεικονίζουν σκηνές καθημερινής ζωής, τη φύση και θρησκευτικές τελετές, τοιχογραφίες από την Σαντορίνη (Θήρα) όπως αυτή της τοιχογραφίας της Άνοιξης αλλά και των Μυκηνών με την έντονη σχηματοποίηση. Κατά την ρωμαϊκή περίοδο, η νωπογραφία διαδόθηκε ευρέως, σε όλη τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία γύρω από τη Μεσόγειο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις τοιχογραφίες της Πομπηίας, που διακρίνονται για τη ρεαλιστική τους απόδοση και τις εξελιγμένες διακοσμητικές τεχνοτροπίες. Στη βυζαντινή εποχή, η νωπογραφία απέκτησε θρησκευτικό χαρακτήρα και χρησιμοποιήθηκε για τον εσωτερικό διάκοσμο εκκλησιών και μοναστηριών. Οι μορφές απέκτησαν έντονα περιγράμματα και αφηρημένες συνθέσεις, με σημαντικά παραδείγματα τις τοιχογραφίες της Μονής της Χώρας, της Μονής Οσίου Λουκά και της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Κατά την Αναγέννηση, η τεχνική γνώρισε αναβίωση και κορυφώθηκε μέσω της επιστημονικής ακρίβειας στη χρήση της προοπτικής και της χρωματικής αρμονίας. Σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο Τζιότο, ο Ραφαήλ και ο Λεονάρντο ντα Βίντσι συνέβαλαν στην εξέλιξή της, με αποκορύφωμα τις τοιχογραφίες της Καπέλα Σιξτίνα από τον Μιχαήλ Άγγελο, όπου η «Δημιουργία του Αδάμ» αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά έργα στην ιστορία της τέχνης. Η νωπογραφία, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα αναγεννησιακά αριστουργήματα, συνιστά μια διαχρονική καλλιτεχνική παράδοση που επηρέασε βαθιά την ιστορία της τέχνης. Η τεχνική παραμένει ζωντανή έως σήμερα, εμπνέοντας τόσο σύγχρονους καλλιτέχνες όσο και ειδικούς στη συντήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η παρούσα έκθεση συνοδεύει θεωρητικά τα έργα νωπογραφίας των μαθητών, τα οποία πρόκειται να παρουσιαστούν σε έκθεση σύντομα. 

Συμμετοχή του Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης στο 4ο Μαθητικό Μοντέλο Ο.Η.Ε του Βρετανικού Σχολείου Αγίας Αικατερίνης, St. Catherine’s M.U.N.

Μια ενθουσιώδης ομάδα μαθητών του τμήματος M.U.N. της Ζώνης Πολιτισμού της Γ’ τάξης  του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης έλαβε μέρος στο 4th SCMUN που διεξήχθη στις 15 και 16 Φεβρουαρίου 2025 και υλοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία. Οι μαθητές του Σχολείου μας εκπροσώπησαν την Αίγυπτο και ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο τρόπο στις απαιτήσεις του Συνεδρίου. Κατά τη διάρκεια του διήμερου αυτού Συνεδρίου και με όχημα την αγγλική γλώσσα, οι μαθητές εργάστηκαν εποικοδομητικά αρχικά για τον σχηματισμό Συμμαχιών μεταξύ των κρατών και στη συνέχεια στήριξαν το ψήφισμα της Συμμαχίας τους (resolution) προσπαθώντας να πείσουν τα υπόλοιπα κράτη να το ψηφίσουν! Μέσω της διπλωματικής οδού, της δημόσιας συζήτησης και αντιπαράθεσης (debate) έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους ως αληθινοί διπλωμάτες με στόχο την επίλυση των κρίσιμων προβλημάτων που η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο!

ΘΕΜΑΤΑ KAI ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ:

GA1 (Επιτροπή Αφοπλισμού και Διεθνούς Ασφάλειας)

  • Παρακολούθηση της μείωσης της διάδοσης των όπλων στα Δυτικά Βαλκάνια.
  • Αξιολόγηση της χρήσης της ανάλυσης πυρηνικών υλικών στις τεχνολογίες επαλήθευσης αφοπλισμού.

GA3 (Κοινωνική, Πολιτιστική και Ανθρωπιστική Επιτροπή)

  • Αντιμετώπιση του περιθωριοποιημένου καθεστώτος του λαού Σαν.
  • Μείωση της ανασφάλειας τροφίμων και του υποσιτισμού στα παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες.

GA6  (Νομική Επιτροπή)

  • Επαναξιολόγηση του διεθνούς νομικού πλαισίου για τη διασφάλιση της λογοδοσίας για εγκλήματα πολέμου.
  • Ενίσχυση της νομικής προστασίας των δημοσιογράφων.

GA2 (Οικονομική και Χρηματοοικονομική Επιτροπή)

  1. Ενίσχυση της οικονομικής ένταξης των αγροτικών πληθυσμών.
  2. Ισχυροποίηση των γυναικών επιχειρηματιών μέσω της μικροχρηματοδότησης και της επιχειρηματικής εκπαίδευσης.

GA4 (Ειδική Πολιτική  Επιτροπή)

  1. Αξιολόγηση του πολιτικού καθεστώτος της Ταϊβάν.
  2. Μείωση των πολιτικών συγκρούσεων στην περιοχή της Δυτικής Σαχάρας.

SPECON (Ειδική Διάσκεψη για την Ενδυνάμωση)

  1. Συζήτηση μέτρων για την προώθηση της χειραφέτησης των γυναικών στο Αφγανιστάν.
  2. Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων κοινωνικής ένταξης για την υποστήριξη προσφύγων και εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων.

EVIRONMENTAL COMMISSION (Επιτροπή Περιβάλλοντος)

  1. Συζήτηση για τη δημιουργία πράσινων χώρων για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης.
  2. Αντιμετώπιση της ερημοποίησης στην περιοχή του Σαχέλ.

WHO (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας)

  • Αύξηση της παροχής υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης σε ζώνες ένοπλων συγκρούσεων.
  • Ενδυνάμωση περιθωριοποιημένων κοινοτήτων μέσω της Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης (UHC).

Youth Assembly (Νεανική Συνέλευση)

  • Προώθηση του νεανικού ακτιβισμού μέσω των παγκόσμιων δικτύων.
  • Εξέταση του ρόλου των κοινοτικών ηγετών στη μείωση των γάμων σε παιδική ηλικία.

Οι μαθητές μας που συμμετείχαν είναι οι εξής: Δοβλέτης Νικόλαος (Γ4), Μαμμίδης Αριστόδημος (Γ3), Νεκτάριος Αριστείδης (Γ3), Ορφανού Αθηνά (Γ3), Παριανού Αμαλία (Γ4), Πετρόπουλος Αθανάσιος (Γ3), Σταυρίδη Ευσταθία (Γ4), Τσακαλώτος-Μπενιζέλος Αλέξανδρος (Γ3) και Χριστοπούλου Λυδία (Γ4).

Τους μαθητές προετοίμασε η κ. Μαριλένα Γιαννάκη, καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας και M.U.N. Advisor.

Ένας αισώπειος μύθος ζωντανεύει μέσα από τη δημιουργική ματιά των παιδιών

Οι μύθοι του Αισώπου ταξιδεύουν μέσα στους αιώνες, διατηρώντας τη διαχρονική σοφία τους. Όμως, τι συμβαίνει όταν ένας μύθος συναντά τη φαντασία, την τεχνολογία και τη σύγχρονη αφήγηση; Με το τμήμα Α3 του Α’ Αρσακείου–Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών, επιλέξαμε να προσεγγίσουμε τον αισώπειο μύθο του ελαφιού όχι απλώς ως ένα λογοτεχνικό κείμενο, αλλά ως μια αφετηρία για δημιουργία. Οι μαθήτριες και οι μαθητές ανέλαβαν να τον επανερμηνεύσουν με διαφορετικά κάθε φορά μέσα: διασκευή του μύθου στο πλαίσιο δημιουργικής γραφής, τρισδιάστατες κατασκευές που μετέφεραν τον μύθο στον φυσικό κόσμο καθώς και εικόνες που δημιουργήθηκαν μέσω τεχνητής νοημοσύνης. Αυτές οι προσεγγίσεις δεν ήταν απλώς τρόποι αφήγησης. Ήταν ένας διαφορετικός τρόπος να κατανοήσουμε βαθύτερα τον μύθο και το ηθικό του δίδαγμα. 

Τι θα συνέβαινε αν το ελάφι του Αισώπου επιβίωνε και είχε την ευκαιρία να αναλογιστεί τα λάθη του; 

Ο μαθητής μας, Ριρής Κωνσταντίνος, επαναδιατύπωσε τον μύθο, δίνοντας έμφαση στη μετάνοια και την αυτογνωσία. Στη δική του εκδοχή, το ελάφι καταφέρνει να ξεφύγει από τον κίνδυνο, αλλά επιστρέφει τραυματισμένο στο δάσος. Εκεί, αντί για συμπόνια, συναντά την ειρωνεία και τη χλεύη των υπόλοιπων ζώων, που βλέπουν τη ματαιοδοξία του ως την πηγή των προβλημάτων του. Ακολουθεί το κείμενο του μαθητή: 

Καταματωμένο το ελάφι, χωρίς πνοή έφτασε τελικά στο δάσος. Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή. Πώς τελικά κατάφερε να ξεφύγει από τους λύκους … ήταν ένα θαύμα. Τα τραύματά του ήταν πολύ βαθιά, μα ευτυχώς ήταν ζωντανό. Περπατώντας όλο και πιο βαθιά μέσα στο δάσος, με το φως του ήλιου να χάνεται από τα ψηλά και πυκνά δέντρα, το ελάφι σκεφτόταν πόσο λάθος είχε κάνει. Αντικρίζοντάς το σε αυτή την κατάσταση τα άλλα ζώα άρχισαν σιγά σιγά να συγκεντρώνονται και να συζητούν χαμηλόφωνα. Όλα είχαν καταλάβει πάνω κάτω τι είχε συμβεί.  Η μαμά ελαφίνα έτρεξε γρήγορα κοντά του για να τον περιθάλψει, να του γλείψει τις πληγές, να του δώσει λίγο νερό. Τον λόγο πήρε πρώτος ο λαγός.  

  • Μα τι στο καλό έγινε; Πώς χτύπησες τόσο άσχημα; Σε βρήκαν οι κυνηγοί; 

Όμως το ελάφι δεν απαντούσε. Μόνο σκεφτόταν με κατεβασμένο το κεφάλι. Ο αδελφός του τότε του είπε: 

  • Πως τα κατάφερες να μπλέξεις έτσι; Μα τίποτε απ’ όσα μας δίδαξε η μαμά ελαφίνα δεν έκανες; Αν μας άκουγες τώρα θα ήσουν μια χαρά!  

Τον λόγο πήρε η κουκουβάγια:  

  • Πόσο επιπόλαια φέρθηκες; Βέβαια για σένα έχει σημασία μόνο η εμφάνιση! 

Και η αρκούδα συμπληρώνει γελώντας ειρωνικά: 

  • Βέβαια του αρέσουν τόσο πολύ τα κέρατά του, περισσότερο απ’ όσο μου αρέσουν το μέλι και οι σολομοί μαζί! 

Όλα τα ζώα του δάσους άρχισαν να γελούν δυνατά και να κοροϊδεύουν το ελάφι. Το θεωρούσαν τρομερά ματαιόδοξο και ρηχό συναισθηματικά. Δεν ενδιαφερόταν για τίποτα παρά μόνο για τον εαυτό του. Τότε ξεκίνησε να κλαίει γοερά. Πόσο λάθος είχε κάνει! Ενδιαφερόταν μόνο για την εξωτερική του εμφάνιση. Επαινούσε την όψη των κεράτων του και κατηγορούσε τα λεπτά πόδια του. Μα τι ειρωνεία! Και στο τέλος, (τι ειρωνεία!) αυτά ήταν που το έσωσαν. Τα λεπτά αλλά δυνατά του πόδια που κλώτσησαν τους κυνηγούς και έτρεξε σαν τον άνεμο! Και θαύμαζε τα κέρατά του, που ήταν και αυτά που τον έβαλαν σε μπελάδες.  

Ξαφνικά ακούγεται ο βρυχηθμός του βασιλιά των ζώων. Όλα τα ζώα σώπασαν και τότε το λιοντάρι ξεκίνησε να μιλά:  

  • Ησυχία! Αυτά παθαίνουν όσοι ασχολούνται με ανούσια πράγματα. Ναι, το ελάφι έκανε ένα τραγικό λάθος που δεν πρέπει να επαναληφθεί.  Έδωσε μεγαλύτερη σημασία στην εξωτερική του εμφάνιση και αγνόησε τις συμβουλές της μητέρας του και τους κινδύνους τού δάσους. Αν ξανασυμβεί και τον βρουν οι λύκοι, εκείνη την φορά μπορεί να μην επιβιώσει. Είναι πολύ τυχερό. Του δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία. Και απ’ ό,τι βλέπω το μετάνιωσε και κατάλαβε. Και δεν υπάρχει λόγος να το κοροϊδεύετε γι’ αυτό. Σήμερα πήρε ένα σπουδαίο μάθημα το οποίο είναι χρήσιμο για όλους: Ο εαυτός μας, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά μας καθώς και οι εσωτερικές μας αρετές είναι πολύ πιο σημαντικές από την εμφάνιση. Έτσι μόνο θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους που υπάρχουν και … πιστέψτε με υπάρχουν πάρα πολλοί!  

Σειρά στις δημιουργίες πήρε ο μαθητής Περιβολιώτης Αχιλλέας, ο οποίος αξιοποίησε με άριστο τρόπο τη δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης δημιουργώντας δύο ψηφιακές απεικονίσεις του μύθου. Η πρώτη εικόνα αποδίδει την αυταρέσκεια του ελαφιού, τονίζοντας τη σκοτεινή πλευρά της ματαιοδοξίας του, ενώ η δεύτερη δίνει έναν πιο ονειρικό τόνο, παρουσιάζοντας το ελάφι σε ένα μαγευτικό φυσικό τοπίο, τη στιγμή που θαυμάζει την ομορφιά του. 

Τέλος, ο μαθητής μας, Τσιοτσίκας Ιωαννίδης Χρήστος, χάρισε στον μύθο του Αισώπου σχήμα και μορφή μέσα από την τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης. Μια μακέτα κατασκευασμένη με 3D printer αποτυπώνει τη στιγμή που το ελάφι θαυμάζει την αντανάκλασή του στο νερό, ενώ η απειλή πλησιάζει. Μπορούμε να διακρίνουμε το ελάφι με τα επιβλητικά του κέρατα, το δάσος που δημιουργεί μια αίσθηση μυστηρίου, μιας και τα κλαδιά αργότερα παγιδεύσουν το ελάφι, το οποίο μοιραία θα πιαστεί από τον απειλητικό λύκο, που παραμονεύει στη σκιά.  

Οι διαφορετικές αυτές οπτικές αποδεικνύουν πως τέχνη και τεχνολογία μπορούν να γίνει εργαλείο αφήγησης, ερμηνείας και κατανόησης. Μέσα από τη διαδικασία της δημιουργίας, οι μαθητές δεν έγιναν μόνο αναγνώστες του μύθου, αλλά και παραγωγοί περιεχομένου, εμβαθύνοντας στα ηθικά του διδάγματα. Αυτό το εγχείρημα έδειξε ότι οι ιστορίες της αρχαιότητας δεν είναι απλώς κείμενα προς ανάλυση, απολιθώματα ενός νεκρού παρελθόντος, αλλά κόσμος προς εξερεύνηση. Η διαρκής μας αναμέτρηση με το παρελθόν μπορεί να γίνει οδηγός για την αναμέτρησή μας με ένα παρόν γεμάτο προκλήσεις.   

Θερμά συγχαρητήρια στον υπεύθυνο καθηγητή κ. Γ. Σωτηρόπουλο, φιλόλογο, για την επίβλεψη των εργασιών και στους μαθητές μας για τις πραγματικά εντυπωσιακές τους δημιουργίες!