Την Τετάρτη  5/2/2025 οι μαθητές των τμημάτων Α3 και Α4 του Α’ Αρσακείου–Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης παρακολούθησαν εκπαιδευτικό πρόγραμμα στον Καρπό με θέμα το «ρεπορτάζ». Ο Καρπός έχει συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για μαθητές και μαθήτριες όλων των ηλικιών. Κατά τη διάρκεια του ενδιαφέροντος αυτού προγράμματος οι μαθητές μεταφέρθηκαν στις αίθουσες του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης που διαθέτουν επαγγελματικό τεχνικό εξοπλισμό. Είχαν έτσι την ευκαιρία να πειραματιστούν και να αποκτήσουν πρακτικές δεξιότητες σε διαφορετικά κομμάτια της κινηματογραφικής παραγωγής. Τους μαθητές συνόδευσαν οι καθηγήτριες κ. Κοντονίκα, κ. Πάζα και κ. Παπαβασιλοπούλου. 

Τα τμήματα Α1 και Α2 του Σχολείου μας επισκέφθηκαν, την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2025, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή. Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής επίσκεψης, οι μαθητές συμμετείχαν σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα διάρκειας 75′, ξεναγήθηκαν στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου και προσέγγισαν την καλλιέργεια της αυθεντικής αυτοέκφρασης μέσα από τα έργα τέχνης. Ενθαρρύνθηκαν να εξερευνήσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, ενδυναμώνοντας την ικανότητά τους να εκφράζονται δημιουργικά. 

Κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού προγράμματος, οι μαθητές κλήθηκαν να θέσουν τα δικά τους ερωτήματα, προσεγγίζοντας ενεργά και διαδραστικά τη μόνιμη Συλλογή του Μουσείου. Ξεναγήθηκαν σε όλους τους ορόφους του Μουσείου και σε έργα τέχνης  κορυφαίων δημιουργών, όπως του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, Πάμπλο Πικάσσο, Βίνσεντ βαν Γκόγκ, Έντουαρντ Ντεγκά, Κλοντ Μονέ, Πολ Σεζάν, Πολ Κλεε, Βασίλι Καντίνσκι, Μαρκ Σαγκάλ, Άνσλεμ Κίφερ και πολλών άλλων κορυφαίων διεθνών και Ελλήνων καλλιτεχνών. Ξεναγήθηκαν σε ένα πραγματικό μάθημα ιστορίας της σύγχρονης τέχνης! Μέσα από ποικίλες τεχνικές ανάλυσης και παρατήρησης των έργων, διαλόγους, αλλά και στιγμές σιωπής, οι μαθητές καλλιέργησαν τη σχέση τους με τη μοντέρνα, νεότερη και σύγχρονη τέχνη και είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν με την ξεναγό για τα έργα και να εκφράσουν τις σκέψεις και τις απορίες τους. Η εμπειρία αυτή αποτέλεσε μια μοναδική ευκαιρία για τους μαθητές να εμβαθύνουν στον κόσμο της τέχνης και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Τους μαθητές συνόδευσαν ο κ. Λάσκαρης Ιατρόπουλος (θεολόγος), η κ. Χριστίνα Τέλι (Καθηγήτρια μουσικής) και η κ. Ιωάννα Τσεκούρα (φιλόλογος). 

Γράφει η μαθήτρια Κατερίνα Μαγκανά (Β2)

Η Ελένη Τασοπούλου γράφει μια συναρπαστική ιστορία για τη Θάλεια, ένα κορίτσι της Γ΄Γυμνασίου, που νιώθει πως δεν ταιριάζει πουθενά και έχει χαρακτηριστεί από τους γύρω της ως «λουζεράκι» (loser). Πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού και αγωνίζεται να κερδίσει τη χαμένη της αυτοπεποίθηση. Καθώς προσπαθεί να βρει τη θέση της στον κόσμο, αντιμετωπίζει δυσκολίες που συναντούν πολλοί έφηβοι: κοινωνική πίεση, χαμηλή αυτοεκτίμηση και το άγχος να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των άλλων. Η πλοκή εξελίσσεται κλιμακωτά. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση δίνει στη συγγραφέα την ευκαιρία να μπει στον ρόλο μιας 15χρονης κοπέλας που είναι μόνη με μία μόνο φίλη, που κρύβεται δημιουργώντας λανθασμένα την εντύπωση πως αμελεί το διάβασμα, που καταφεύγει στο «κατέβασμα» ταινιών στον ελεύθερό της χρόνο και που αγωνίζεται να πετάξει από πάνω της την ταμπέλα «λουζεράκι». Υπάρχουν διαρκή σκαμπανεβάσματα, από την ντροπή και τη μοναξιά της Θάλειας περνάμε στην ολοένα εντονότερη σχέση της με την κλίκα των συμμαθητών που της κάνουν τη ζωή δύσκολη. Η παγίδα όμως που ετοιμάζεται για εκείνη προς το τέλος του μυθιστορήματος, είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση!
«Το λουζεράκι» βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, και όχι μάταια! Η Τασοπούλου καταφέρνει να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα οικειότητας και ζεστασιάς κάνοντας τον αναγνώστη να αισθάνεται σαν να βρίσκεται μέσα στην ιστορία! Η μοναξιά που νιώθει η νεαρή μαθήτρια του γυμνασίου μπορεί να συγκριθεί με τη μοναξιά που νιώθει ο κάθε έφηβος. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ταυτιζόμαστε με την ηρωίδα και βιώνουμε μαζί της την αβεβαιότητα και τον φόβο που χαρακτηρίζουν την εφηβεία. Παράλληλα, η συγγραφέας καταφέρνει με ευαισθησία και χιούμορ να αναδείξει τη δύναμη της φιλίας και της αλληλεγγύης, καθώς και την ανάγκη για αποδοχή και κατανόηση.
«Το λουζεράκι» είναι ένα βιβλίο, που μιλάει στην ψυχή μας και μας δίνει κουράγιο να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της ζωής, αλλά και… τροφή για σκέψη γύρω από τις προκλήσεις της εφηβικής ηλικίας. Διαβάστε το, αξίζει !

Γράφουν οι μαθήτριες Αγάπη Κωσταρέλου και Νεφέλη Μακρυγιάννη (Β2)

Οι σεισμοί είναι φαινόμενα που συμβαίνουν, όταν η γη κάτω από τα πόδια μας κουνιέται ξαφνικά. Αυτό μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους, κυρίως λόγω της κίνησης των τεκτονικών πλακών. Η γη είναι χωρισμένη σε μεγάλα κομμάτια και όταν αυτά τα κομμάτια- πλάκες κινούνται ή συγκρούονται μεταξύ τους, δημιουργούνται σεισμοί.
Η Ελλάδα βρίσκεται πάνω στη σύγκλιση της Ευρασιατικής και της Αφρικανικής πλάκας, γεγονός που την καθιστά μία από τις πιο σεισμογενείς χώρες στον κόσμο. Περιοχές, όπως η Κρήτη, η Ζάκυνθος, η Κεφαλονιά, η Ρόδος και η ευρύτερη περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου έχουν πληγεί από μεγάλους σεισμούς. Από τις 24 Ιανουαρίου, έχουν καταγραφεί πάνω από 1.200 σεισμοί μεταξύ Σαντορίνης και Αμοργού, με αποτέλεσμα χιλιάδες κάτοικοι και τουρίστες να εγκαταλείψουν την περιοχή. Πάνω από 200 σεισμοί έχουν καταγραφεί μόνο το τελευταίο 48ωρο! Οι αρχές έχουν κλείσει τα σχολεία σε διάφορα νησιά και έχουν αναπτύξει ομάδες έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Μερικοί από τους σημαντικότερους σεισμούς που έπληξαν τη χώρα μας είναι:
Σεισμός στην Αμοργό το 1956: Είχε μέγεθος 7,5 Ρίχτερ και ήταν ο ισχυρότερος σεισμός που έχει καταγραφεί στον ελληνικό χώρο. Προκάλεσε τσουνάμι ύψους 25 μέτρων στις Κυκλάδες και πολλές καταστροφές σε Αμοργό, Σαντορίνη και άλλα νησιά.
Σεισμός στη Θεσσαλονίκη το 1978: Είχε μέγεθος 6,5 Ρίχτερ και συνέβη στις 20 Ιουνίου 1978. Προκάλεσε 49 ανθρώπινες απώλειες και αρκετές καταστροφές στην πόλη της Θεσσαλονίκης και τις γύρω περιοχές.
Σεισμός στην Αττική το 1999: Ο σεισμός της 7ης Σεπτεμβρίου 1999 είχε μέγεθος 5,9 Ρίχτερ και συγκλόνισε την Αττική προκαλώντας τον θάνατο 143 ανθρώπων και σοβαρές καταστροφές στην Αθήνα, κυρίως σε παλαιότερα κτήρια.
Σεισμός στην Καλαμάτα το 1986: Είχε μέγεθος 6,2 Ρίχτερ και προκάλεσε 22 θανάτους και σοβαρές καταστροφές στην πόλη. Η παλιά πόλη υπέστη τις περισσότερες ζημιές, λόγω της κακής κατασκευής κτηρίων.
Πέρα από την Ελλάδα, ισχυροί σεισμοί σημειώνονται συχνά σε περιοχές του λεγόμενου «Δακτυλίου της Φωτιάς» (Ring of Fire), όπως είναι η Ιαπωνία, η Καλιφόρνια, η Χιλή και η Νέα Ζηλανδία. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται κοντά σε ενεργά ρήγματα και έχουν ιστορικά καταγράψει μεγάλες σεισμικές καταστροφές.
Μερικοί από τους μεγαλύτερους σεισμούς σε παγκόσμια κλίμακα είναι:
Σεισμός στην Τουρκία (2023): Στις 6 Φεβρουαρίου 2023, δύο ισχυροί σεισμοί μεγέθους 7,8 Ρίχτερ έπληξαν τη νότια Τουρκία προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές σε δέκα επαρχίες και στη βόρεια Συρία. Τουλάχιστον 54.000 θάνατοι σημειώθηκαν στην πόλη Γκαζιαντέπ. Ένας δεύτερος ισχυρός σεισμός έλαβε χώρα 9 ώρες αργότερα στην πόλη Πάζαρτζικ της επαρχίας του Καχραμάνμαρας προκαλώντας 43.000 θανάτους.
Σεισμός στην Ινδονησία (2004): Σεισμός μεγέθους 9,1 Ρίχτερ στον Ινδικό Ωκεανό προκάλεσε ένα τεράστιο τσουνάμι. Περίπου 230.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην περιοχή, με την Ινδονησία να επηρεάζεται ιδιαίτερα.
Σεισμός στο Σιτσουάν της Κίνας (2008): Με μέγεθος 7,9 Ρίχτερ, ο σεισμός προκάλεσε πάνω από 87.000 θύματα. Η καταστροφή ήταν τεράστια και προκάλεσε μεγάλες ζημιές στις υποδομές της περιοχής.
Σεισμός στην Ιαπωνία (2011): Σεισμός μεγέθους 9,1 Ρίχτερ στον Ειρηνικό Ωκεανό, με επίκεντρο τη βόρεια Ιαπωνία, προκάλεσε τεράστιο τσουνάμι και την καταστροφή του πυρηνικού εργοστασίου Φουκουσίμα. Περίπου 20.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή αγνοούνται.
Οι σεισμοί παραμένουν ένα από τα πιο αβέβαια και απρόβλεπτα φαινόμενα της φύσης. Η περίπτωση της Σαντορίνης υπενθυμίζει την ανάγκη για συνεχή επαγρύπνηση και προετοιμασία σε σεισμογενείς περιοχές. Μπορούν να προκληθούν μεγάλες καταστροφές, αλλά με την κατάλληλη ενημέρωση μπορούμε να μειώσουμε τους κινδύνους και να προστατευτούμε καλύτερα. Πρέπει να επικεντρωθούμε στον ενδεδειγμένο τρόπο κατασκευής των κτηρίων και την ετοιμότητα των αρχών, προκειμένου να μην υπάρχουν θύματα!

To 2025 σηματοδοτεί την ογδοηκοστή επέτειο από το τέλος του Ολοκαυτώματος. Για αυτό τον λόγο, την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2025, κατά τη διάρκεια της πρωινής προσευχής, οι μαθητές του Α’ Αρσακείου–Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης παρακολούθησαν στο Θέατρο των Σχολείων μας ένα σύντομο αφιέρωμα για την τύχη των Ελλήνων Εβραίων, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Θυμάτων του Ολοκαυτώματος. 

Συγκεκριμένα, παρουσιάστηκαν δύο βίντεο με τίτλο «Τι απέγιναν οι Έλληνες Εβραίοι της Θεσσαλονίκης» και «Πώς διασώθηκαν οι Εβραίοι της Ζακύνθου», την επιμέλεια των οποίων είχε η μαθήτρια Αντωνακοπούλου Μαρία υπό την επίβλεψη του καθηγητή Θεολόγου των Σχολείων μας κ. Λάσκαρη Ιατρόπουλου.

Το αφιέρωμα ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση του τραγουδιού «Dance me to the end of love», το οποίο συνέθεσε ο Αμερικανοεβραίος μουσικός Leonard Cohen και αναφέρεται στις εκτελέσεις που έλαβαν χώρα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους Γερμανούς Ναζί. Το τραγούδι ερμήνευσαν οι μαθητές μας Νικόλας Δοβλέτης, Αμαλία Παριανού, Μαριβάσια Τοπτσή και Λυδία Χριστοπούλου. 

Ακολουθεί το μήνυμα του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων & Αθλητισμού Κυριάκου Πιερρακάκη για την ημέρα: «Η 27η Ιανουαρίου είναι αφιερωμένη στους έξι εκατομμύρια Εβραίους που οδηγήθηκαν σε μαρτυρικό θάνατο από τους Ναζί. Η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος υπενθυμίζει σε όλους μας ότι ο αντισημιτισμός, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και ο τυφλός φανατισμός μπορούν να οδηγήσουν σε θηριωδίες που τραυματίζουν ανεξίτηλα την ανθρωπότητα. Το Ολοκαύτωμα άφησε βαθιές πληγές και στην πατρίδα μας. Υπολογίζεται ότι δολοφονήθηκαν μαζικά περίπου 60.000 Έλληνες Εβραίοι. Ιδιαίτερα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη το ποσοστό εξόντωσης των Ελλήνων Εβραίων ξεπέρασε το 90%. Γι’ αυτό και, προκειμένου να τιμήσουμε τη μνήμη των συμπολιτών μας, η σημερινή ημέρα έχει ανακηρυχθεί από τη Βουλή των Ελλήνων και ως Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος. Καθώς οι αναφορές από ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα λιγοστεύουν, αυξάνουν οι κίνδυνοι της λήθης και της αναβίωσης του αντισημιτισμού στην Ευρώπη και στον κόσμο. Είναι χρέος μας να θυμόμαστε τι συνέβη στα στρατόπεδα της φρίκης, να διδαχθούμε από το παρελθόν και να μην επιτρέψουμε να συμβεί «Ποτέ Ξανά» στο μέλλον. Η μνήμη δείχνει τον δρόμο της αλληλεγγύης, της ειρήνης, της ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.»

Το δεύτερο μισό του τμήματος  Α4 του A’ Αρσακείου–Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης, στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων του Α’ τετράμηνου, «Πλανήτης Γη, το κοινό μας σπίτι», έφτιαξαν, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών κ. Κυριακής Πρεβενιού,  ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για το περιβάλλον, με στόχο την ευαισθητοποίηση, την ενημέρωση και την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης. Αρχικά διαβάστηκαν και συζητήθηκαν οι προτάσεις όλων των παιδιών για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Τα θέματα που αναλύθηκαν ήταν:      

• Βιοκλιματική αρχιτεκτονική- μείωση της ενέργειας στο σπίτι και στο Σχολείο     

• Τι είναι το οικολογικό μας αποτύπωμα και πως μπορούμε να το μειώσουμε;     

• Ανακύκλωση υλικών: πρώτη ύλη     

• Νερό, το πολύτιμο αγαθό     

Μετά από ψηφοφορία, επιλέχθηκε προς υλοποίηση η ιδέα που έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας και, με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς τους, κατασκεύασαν το παιχνίδι στο Εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου.    

Το δεύτερο  μισό του τμήματος Α4 έφτιαξε το παιχνίδι «Score for the Planet», ένα παιχνίδι για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και την ανακύκλωση. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο παιχνίδι και στόχο έχει ο κάθε παίκτης να μάθει μέσα από τις ερωτήσεις διαβαθμισμένης δυσκολίας την αξία της Ανακύκλωσης. 

Το παιχνίδι βασίζεται σε ένα ταμπλό με τη μορφή στόχου που αποτελείται από ομόκεντρους κύκλους. Ο στόχος είναι χωρισμένος σε ζώνες με διαφορετικά χρώματα, κάθε ένα από τα οποία αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη βαθμολογία. Κάθε παίκτης ρίχνει προς τον στόχο ένα ανακυκλώσιμο υλικό, και στο σημείο όπου αυτό θα προσγειωθεί, του τίθεται η αντίστοιχη ερώτηση. Εφόσον ο παίκτης απαντήσει σωστά, κερδίζει πόντους. Νικητής αναδεικνύεται ο παίκτης που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες σωστές απαντήσεις και τη μεγαλύτερη βαθμολογία. 

Οι εργασίες έγιναν ανά ομάδες στο εργαστήριο Καλλιτεχνικών του Σχολείου. Πιο συγκεκριμένα η ιδέα που ψηφίστηκε ήταν του μαθητή Λευτέρη Χάχου. 

Οι ομάδες που σχηματίστηκαν ήταν:     

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ: Λευτέρης Χάχος 

ΟΜΑΔΑ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ: Χρήστος Φασιανός 

ΟΜΑΔΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ: Χρήστος Φασιανός, Βασίλης Χρηστάκος 

ΤΑΜΠΛΟ: Λευτέρης Χάχος, Μιχάλης Χειρίδης, Γιώργος Χαϊδάς, Κωνσταντίνος Χατζόγλου 

ΟΜΑΔΑ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ: Αγγελίνα Φουσέκη, Θέμις Τσοπελάκου, Χρήστος Φασιανός, Σάρα Φραγκουλοπούλου, Νάγια Τσιτσώνη, Ναταλία Χέλμη 

Η σειρά μαθημάτων με θέμα το περιβάλλον, «Πλανήτης Γη: Το κοινό μας σπίτι» έκλεισε με τους μαθητές να παίζουν με το πρωτότυπο, διασκεδαστικό και εκπαιδευτικό παιχνίδι, που οι ίδιοι έφτιαξαν.     

Οι μαθητές όλων των τάξεων του Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης γιόρτασαν τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών, προστατών των Γραμμάτων και της Παιδείας, την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025. Συγκεκριμένα, τη 2η διδακτική ώρα πραγματοποιήθηκε στον χώρο του Θεάτρου του Σχολείου Αρτοκλασία. Τα παιδιά συμμετείχαν στην ακολουθία που τελέστηκε από τον αιδεσιμολογιότατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Ελισαίο Κυνούση και στη συνέχεια παρακολούθησαν ένα πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο δρώμενο από μαθητές του Β’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Λυκείου για τον βίο, το θαυμαστό έργο και την προσφορά των Τριών Ιεραρχών στην Παιδεία. Υπεύθυνη της εκδήλωσης ήταν η θεολόγος του Β’ Λυκείου κ. Ανέστη. Στο τέλος της εκδήλωσης ο π. Ελισαίος έκανε σύντομη αναφορά σε ένα σύγχρονο ιεράρχη, τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο, ο οποίος με το θεολογικό, επιστημονικό, κοινωνικό και ιεραποστολικό έργο του μιμήθηκε τους Τρεις Ιεράρχες.