Κλειστά θα είναι και αύριο Τρίτη 7/2/23 τα Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία Εκάλης, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Διονύσου.

Παρακαλούνται οι μαθητές μας να ενημερώνονται από τα εταιρικά τους email (Outlook) για όλα όσα αφορούν στα τηλεμαθήματα.

Γράφουν οι μαθήτριες Χριστίνα Αλούπη και Δανάη Γρυλλάκη (Γ1)

Πότε εμφανίστηκε το πρώτο ρομπότ; Ας ξεκινήσουμε από την αρχή: πολύ πριν κατασκευαστεί το πρώτο ρομπότ, οι αρχαίοι Έλληνες είχαν οραματιστεί τα “Αυτόματα” (διεθνώς Automata). Αυτό φαίνεται στον μύθο του θεού Ήφαιστου, που είχε δημιουργήσει δυο γυναίκες- βοηθούς φτιαγμένες από χρυσό, που αργότερα πήραν τον τίτλο «αυτόματες κοπέλες». Είχαν ως εργασία τους να σηκώνουν και να μεταφέρουν τον Ήφαιστο μέσα στο εργαστήριό του στον Όλυμπο. Σε όλους, επίσης, είναι γνωστός ο μύθος του Τάλω, μιας ακόμη κατασκευής του Ήφαιστου. Αυτό, που πρέπει να σημειωθεί για τον Τάλω, είναι οι εξαιρετικές του επιδόσεις και το γεγονός πως είχε όλη κι όλη μία φλέβα, από την οποία εξαρτιόταν η λειτουργία του. Η λειτουργία αυτή έπαψε, μόλις η Μήδεια άνοιξε τη φλέβα και ο Τάλως άδειασε από ενέργεια!

Ο αρχαιότερος γνωστός αυτοματισμός είναι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων. Κατασκευάστηκε από τον Αρχύτα των Ταράντων, έναν από τους πρώτους οραματιστές του κλάδου και ήταν μια ιπτάμενη «περιστερά», ατμοωθούμενη, που κατάφερε να πετάξει μέχρι και 200 μέτρα. Αργότερα, ο Ήρωνας ο Αλεξανδρεύς (1ος μ.Χ. αιώνας), που συνεισέφερε στη θεωρία του αυτοματισμού με το κορυφαίο σύγγραμμα της αρχαίας μηχανικής «Αυτοματοποιητική», κατασκεύασε το πρώτο προγραμματιζόμενο Αυτόματο, που ήταν ένα αυτοκινούμενο τρίκυκλο.

Καθώς τελείωνε η Αρχαιότητα και η Ευρώπη έμπαινε στον Μεσαίωνα, δεν ξεχάστηκαν ούτε τα επιτεύγματα των Ελλήνων ούτε το όραμά τους, αλλά ούτε και η διάθεση των Ρωμαίων (αργότερα Βυζαντινών) να επινοήσουν και να κατασκευάσουν «Αυτόματα». Έτσι, σε όλη την Αυτοκρατορία υπήρχαν διάσπαρτα αυτά τα υπέροχα δείγματα της μηχανικής και του αυτοματισμού. Η εξέλιξη των Αυτομάτων καταδεικνύει τον τρόπο, με τον οποίο ο άνθρωπος αντιλήφθηκε και διαμόρφωσε τη διαδικασία, με την οποία προγραμματίζεται ένας μηχανισμός πλάθοντας την ψευδαίσθηση της πραγματικής ανθρώπινης αντίδρασης και κίνησης.

Το παλαιότερο σωζόμενο σχέδιο ανθρωποειδούς Αυτόματου είναι αυτό ενός πολεμιστή με πανοπλία. Τα σχέδια ανήκουν στον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Αναγέννησης. Το συγκεκριμένο Αυτόματο μπορούσε να ανασηκώνεται, να κινεί τα χέρια του και το κεφάλι του, με περιορισμένες όμως κινήσεις. Ο Λεονάρντο το σχεδίασε για μάχη, όπως και πολλές από τις μηχανές του.

Τον 18ο αιώνα, κατασκευάστηκαν και πιο περίπλοκα Αυτόματα, τα οποία μπορούσαν να παίζουν μουσικά όργανα, να σχεδιάζουν, να χειρίζονται τόξο και βέλη, να παίζουν σκάκι. Όχι και τόσο μακρινοί συγγενείς των Αυτομάτων είναι τα κουρδιστά ρολόγια, καθώς και οι λατέρνες και οι ρομβίες. Για παράδειγμα, η μηχανική κλειδοκυμβαλίστρια, είναι προγραμματισμένη να παίζει ολόκληρα μουσικά κομμάτια. Το έκθεμα αυτό φιλοξενείται από το μουσείο Paul-Dupuy.

Αξίζει να αναφερθεί πως Αυτόματα δεν έφτιαχναν μόνο οι Ευρωπαίοι, το 19º αιώνα. Στην Ασία ο Χισασίγκε Τανάκα δημιούργησε ρομποτικούς μηχανισμούς, που είχαν την «ικανότητα» γραφής ιαπωνικών ιδεογραμμάτων ή σερβιρίσματος τσαγιού. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Σέρβος Νίκολα Τέσλα παρουσίασε το πρώτο τηλεχειριζόμενο πλοίο.

Παρόλο που, τα σημερινά ρομπότ εξακολουθούν να είναι μηχανές χωρίς νοημοσύνη, έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες να επεκταθεί η χρησιμότητά τους. Η τεχνολογία των ρομπότ εξελίσσεται ραγδαία βοηθώντας σε διάφορους τομείς. Χρησιμοποιούνται πλέον καθημερινά στην κατασκευή μικροεπεξεργαστών, στην εξερεύνηση του διαστήματος και του βυθού και γενικά, σε εργασίες που πραγματοποιούνται σε επικίνδυνο περιβάλλον. Επίσης, τα χειρουργικά ρομπότ εισέβαλαν δυναμικά στο πεδίο της ιατρικής και νοσηλευτικής επιστήμης μέσα στην τελευταία δεκαετία. Συστήματα ρομποτικής τηλεχειρουργικής έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί για υπερατλαντικές επεμβάσεις. Ρομποτικοί βραχίονες, που ενεργοποιούνται με τη φωνή, μπορούν και χειρίζονται τη λαπαροσκοπική κάμερα προσφέροντας σημαντικά οφέλη τόσο για το ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό όσο και για τους ασθενείς.